Er zijn zo van die beelden die zich op het netvlies komen nestelen om er zich voorgoed in te branden. Een vriend wees me onlangs op het werk ‘Onnodige dood’ uit 2013, van de hand van de Gentse kunstenaar Wim Van Aalst.
Een moeder weent om de dood van haar dochter, die in haar schoot op straat ligt. Het schilderij verwijst naar de vervolging sinds 1999 van de Falun Gong aanhangers in China. Het meisje werd door de politie gedood omdat ze de nochtans vredelievende en meditatieve Boeddhistische discipline beoefent.
In haar hand, houdt het meisje een origami bloemetje met daarop de Chinese karakters voor “waarachtigheid, mededogen, verdraagzaamheid”, de basisprincipes van Falun Gong. De massale vervolging die toen van start ging, houdt tot op heden aan en is de voornaamste reden waarom er geen persvrijheid in China wordt toegelaten.
Het schilderij is uiteraard een politieke statement, de kunstenaar is de beweging duidelijk genegen. Maar wat treft is de uiterst sobere aanpak van het thema, alsof de kunstenaar geen moreel oordeel wilde vellen. De grote kleurvlakken brengen rust, en de exacte uitdrukking van de moeder, naast een immens verdriet uiteraard, kan ik nog niet helemaal vatten. Al kan de scheur in de muur misschien een hint geven… De Piëta is niet veraf, maar de opvolging van witte en zwarte kleuren op de voorgrond verwijzen dan weer naar Boeddhistische principes.
Ondanks de ogenschijnlijke eenvoud van het tafereel gebeurt er dus tevens vanalles, wat het werk extra boeiend maakt…
En dan heb ik er nog niet eens voor gestaan. Dringend tijd om eens contact op te nemen met de kunstenaar…
Wim Van Aalst, Onnodige Dood (2013)
Ontdek alvast meer werk van de kunstenaar op zijn website, klik hier.
Gerelateerde artikels:
- Cultuur als katalysator voor sociale transformatie… Theaster Gates
- Nieuw werk van Ai Weiwei in Praag
- Kan hedendaagse kunst de wereld verbeteren?
