De kleurrijke schaduwen van het zelf: Yves Velters nieuwe visuele alfabet
In zijn nieuwe solotentoonstelling A New Space to Dwell introduceert Yves Velter een opvallend nieuw symbool in zijn visuele vocabulaire: fluorescerende lijnen in neonkleuren. Deze toevoeging markeert niet alleen een esthetische verschuiving, maar verdiept ook zijn voortdurende zoektocht naar de complexe lagen van menselijke identiteit en ervaring. Wat Yves hiermee zichtbaar maakt, reikt verder dan het oog kan vatten: het zijn...
Kunst in de schemerzone van het ‘Blauwe Uur’ bij Black Swan Gallery
Het zijn twee korte momenten van de dag, elk zo’n kwartier lang. Wanneer de schemering van de lucht overgaat in dag of nacht kleurt de hemel met een specifiek blauw. Een fragment dat nauwelijks opgemerkt wordt door het verwaande hedendaagse oog, dat in een subtiele wenk aan de menselijke aandacht lijkt te willen ontsnappen. “Aan de rand die de werkelijkheid scheidt van de verwoording ervan,” zoals de Franse auteur Alexis Gloaguen het...
De diepere lagen van de huid – een artistiek onderzoek bij Black Swan, Brugge
De huid, het is een onderwerp dat onmiddellijk talrijke associaties oproept. Een begrenzing, een omhulsel, een deken. Een transitiezone tussen een realiteit van binnen en van buiten, dat ons een gevoel van intimiteit en innerlijkheid schenkt. Het beschermt ons en tegelijk vormt het een zwakke plek in ons lichaam: een toegangspoort voor allerlei bedreigende invloeden. Het mag niet verrassen dat de huid in talrijke spreuken voorkomt....
Charles Szymkowicz, la condition humaine in dikke lagen verf gevat
Frères humains qui après nous vivez,N’ayez pas vos coeurs durcis à notre égardCar, si pitié de nous pauvres avez,Dieu en aura plus tôt de vous merci. Voor veel generatiegenoten zullen deze openingswoorden van het gedicht van François Villon de onaangename associatie oproepen met de lange avonden waarop we het hele gedicht uit het hoofd dienden te leren. Het foutloos kunnen opzeggen van het gedicht verhinderde jammer genoeg een...
Als een tweede huid. Het werk van Laure Forêt
Het zijn de rode vlekken in je hals als je nerveus bent. Het is de blos op je wangen als je je schaamt. Het is kippenvel wanneer een zangstem je ongemeen ontroert. Het is ons grootste orgaan, dat veel meer onthult dan we zouden willen. De huid, een linke verklikker, een eigenzinnigaard waar we weinig aan te zeggen hebben. Het is ook: de rode draad in het werk van Laure Forêt. Al heel vroeg wist ze dat les beaux arts haar...
