Bruno Mertens en het ongrijpbare verhaal van de mens
Wat je eerst opvalt: de grilligheid, de ongewone textuur van de waarneming misschien. De details die je aandacht opeisen maar deze dan argeloos laten glippen. Niet andersom, vreemd genoeg. De visuele ervaring is in essentie ongrijpbaar. Net als wat erin vervat ligt. De gesprokkelde verhalen, gekend of anoniem, in gescheurde kleren, kapotte objecten, klodders verf die jarenlang als stalagmieten op de vloer van zijn atelier geduldig...
Bruno Mertens, de schoonheid van het verval
Spelen zonder grenzen, dat doet Bruno Mertens in zijn atelier. Het is een plek waar hij elke dag weer werkt aan artistieke zelfbevrijding – steeds verder weg van dogma’s en verwachtingen, steeds dichter bij zichzelf, bij wat hem plezier verschaft. Er is geen regel behalve dat de ratio even op sluimerstand mag, en de gevoelsintelligentie mag regeren. Buikgevoel dicteert, tot een logica wordt gevonden in de onlogica, tot een harmonie...