Het herontginnen van de jeugdherinneringen… een nieuwe reeks van Gideon Kiefer
Vermoedelijk heeft het werk van Gideon een bijzondere betekenis voor generatiegenoten die zijn opgegroeid in de nabijheid van een bos of open weiden. De verwijzingen naar zijn jeugd, die nog op het kantelpunt stond tussen traditionele waarden en de hedendaagse ‘posttraditionele’ maatschappij (zoals Joep Dohmen het omschrijft), roepen bij mij levendige herinneringen op –alsof het de mijne waren. Naast de nostalgie delen we ook een...
‘Weerstand is nutteloos’… Gideon Kiefer in Polen
Er kan veel gebeuren op het kleine oppervlak van een schilderij. Terwijl gebeurtenissen in het bewuste leven netjes in opeenvolgende categorieën worden onderverdeeld en vooral met oorzaak-gevolgrelaties worden gerangschikt, lijken deze op een schilderij te imploderen, losgerukt van tijd en logica. De nieuwe reeks van Gideon Kiefer wordt niet toevallig voor het eerst tentoongesteld in Polen, waar zowel de geschiedenis als de...
Kunst en waarheid, een ongemakkelijk maar subliem huwelijk
In zijn korte maar boeiende studie ‘Een kleine geschiedenis van de waarheid’ wijst de Britse filosoof Julian Baggini er fijntjes op dat sommige waarheden pas ontstaan wanneer ze worden uitgesproken. Het is voor alle duidelijkheid geen speciale gave van uitzonderlijke mensen, noch is het iedereen gegeven om zijn eigen waarheden te gaan verkondigen om ze dan tot waarheden om te vormen, maar een van de eigenschappen van waarheden -er...
Thuis voor de donker… Gideon Kiefer brengt een aantal gelijkgestemde kunstenaars samen in Genk
‘Een sneukeltoer doorheen gelijkgestemde kunstenaars’, zo kom ik na een tijdlang debatteren tot de conclusie. Gideon beaamt. Hij had niet meteen een vooropgezet plan voor de uitnodiging die hij van de Uitstalling in Genk kreeg om een expo te cureren. Zijn carte blanche vulde hij instinctief met bevriende kunstenaars en kunstenaars die hem om diverse redenen intrigeren. Tot zijn verbazing hapten ze meteen toe. Maar er was noch...
Met Gideon Kiefer verdwalen in ‘memory lane’…
We houden ons zo goed en zo kwaad het kan bijeen op basis van onze herinneringen. Ze vormen de intieme ijkpunten van ons besef van een ‘zelf’. We weten nochtans, zonder het ten volle te beseffen, hoe fragiel en bedrieglijk deze verworven ervaringen zijn. Onze hersenen houden wel notities bij van wat er gebeurt, maar ze lijken dit meer als grondstof te beschouwen voor toekomstige beslissingen dan als vaststaande, neutrale waarheden....
