“Ik schilder wat ik nodig heb”, een inleiding tot het intrigerende werk van Ruth Devriendt
Aan sommige kunstenaars merk je onmiddellijk dat ze een heel specifieke gevoeligheid hebben, zonder te kunnen duiden hoe of waar dit gevoel vandaan komt. Projectie, hoor ik sommigen denken. Dat kan. Het behoort tot de autonome functies van een kunstwerk om bepaalde gevoelens los te weken bij de kijker, los van de maker. Een geoefend oog, waar ik me langzamerhand toe durf te rekenen, neemt echter iets meer afstand. Hij houdt rekening...
