Als kunst niet enkel aan de muur hangt en het boek erover niet enkel laat lezen
Het boek Maar is het kunst? van Cathelijne Blok is om verschillende redenen een bijzonder boek. Op de eerste plaats omdat het een warm pleidooi is voor kunst tout court. De stijl van Blok is gedreven en enthousiast. Kunst loopt overduidelijk door haar aderen. Een stukje als bewijs, tegelijk haar visie op het belang van kunst: “Van de dingen die we nu met zorg bewaren binnen de gekoelde museale ruimtes tot aan de streetart op de hoek...
Is een tentoonstelling het begin of het einde van een traject?
Het is boeiend vast te stellen dat voor kunstenaars een tentoonstelling vooral het eindpunt van een spannende spurt lijkt te zijn, terwijl het voor bezoekers vooral een spannende start betekent. Om op dit spanningsveld dieper in te zoomen brachten we naar aanleiding van de groepstentoonstelling Nature Morte* de vier kunstenaars samen met vier bezoekers. Na een rondleiding doorheen de tentoonstelling zoals het er normaal aan toegaat,...
Hoe gedragen kunstwerken zich op hun reis?
Soms moet je een galerie via kleine wegen te velde zien te vinden. De omgebouwde schuur herbergt nu kunst in plaats van koeien. Het statige kasteel heeft alle frivoliteit van zich afgeslagen en houdt het op strakke moderne werken. Het contrast met de door de tijd verweerde muren geeft diepgang aan zowel het werk als de bezoeker. Kunst komt overal en gedijt overal. Het kan ook anders. Zoals bijvoorbeeld in onze hoofdstad. In afstand op...
Een tentoonstelling doet ook iets met de kunstenaar
De afbouw van een groepstentoonstelling verloopt altijd heel vlot. Meestal heerst er een stilte, waarvan je niet weet of het de vermoeidheid van de afgelopen expodagen is die doorweegt of er toch een klein verdriet is dat het weer voorbij is. De lege ruimte lijkt maar al te graag alle herinneringen op te slokken. Eventueel nog wat gaatjes opvullen of de haken verwijderen en eens met de borstel vegen vooraleer de deur dicht gaat. Met...
Het woordloze verhaal in de kunst van Marc Mestdagh
Wie de titels van zijn reeksen doorneemt kan snel de indruk hebben dat de kunst van Marc Mestdagh de strijdvaardigheid van een soort posthippietijdperk in zich draagt. De reeks Airco verwijst bijvoorbeeld expliciet naar de nood aan een grote ‘reset’ van het neoliberale gedachtegoed. Ik denk meteen aan de overvloed aan boeken over de fundamentele onhoudbaarheid van de ontsporingen van het wildkapitalisme, of van de wezenlijke rol van...
