Mijn lijstje van kunstenaars die ik voor TheArtCouch absoluut eens een bezoek wil brengen zwelt aan. Van de 80-tal op de lijst heb ik er totdusver slechts een tiental bezocht. Nog veel werk aan de winkel dus…
Er is niet noodzakelijk een pik-orde in de lijst. Toeval speelt een grote rol. Maar vast staat dat de Oostendse kunstenaar Yves Velter er hoog bovenaan prijkt. De mix van bizarre, in mysterie gehulde taferelen in visueel sobere, esthetische composities gegoten vind ik al een tijdje ronduit fascinerend. Elk beeld lijkt een vraag op te roepen, over de mens in relatie tot anderen, of tot zichzelf. Geen idee waar de mogelijke antwoorden zich bevinden. De juiste vraag stellen is soms voldoende.
Niet zeker of hij tijd zal hebben voor een onderhoud in de komende weken. Yves Velter is momenteel te zien in Watou en vanaf eind juli bij Lab Matuvu in Frankrijk. Over dit laatste meer in de komende dagen. In september trekt hij naar Aardenburg en naar de Zebrastraat in Gent.
Maar intussen kan ik me tegoed doen aan het mooie portret dat de Gentse filmmaakster Griet Teck van hem maakte. Hierin leer je hoe Yves geëvolueerd is van wetenschappelijke tekeningen naar de meer figuratieve (niettemin nog steeds abstracte) scènes van de laatste jaren. Hij legt er tevens uit hoe zijn werk een bijna universeel karakter verkrijgt in het proces, hoe hij de toeschouwer uitnodigt een eigen invulling te geven aan de ‘lege’, anonieme portretten.
Met dank aan Griet Teck, van wie we de toestemming kregen om de film op TheArtCouch te delen.
Yves Velter from Griet Teck on Vimeo.
