Kunst met een boodschap in de vernieuwde Irène Laub Gallery

Posted By David De Pooter

Irène Laub Gallery, formerly known as Feizi Gallery, verhuisde in januari 2018 naar een nieuwe ruimte in de Van Eyckstraat in Brussel. De eerste expo op de nieuwe locatie is meteen een voltreffer. Het werk van elf kunstenaars werd er samengebracht onder de intrigerende titel ‘Politics of Discontent’.

Zoals de titel doet vermoeden, mag de bezoeker zich aan maatschappijkritische kunst verwachten. De tentoongestelde werken geven, elk op hun manier, commentaar op de gevestigde orde, ideologie, autoriteit en onze obsessie met het beschermen van eigendom.

Rui Calçada Bastos – Untitled, 2017

Blikvanger is een wandvullende fotoprint van Rui Calçada Bastos. Untitled toont een bewakingscamera op een grijze, betonnen muur. Het geobserveerde onderwerp valt buiten het beeldkader en daardoor gaat alle aandacht naar datgene wat filmt, maar doorgaans niet opgemerkt wordt: de camera. De waarnemer wordt waargenomen, de rollen worden omgedraaid. Onder het mom van veiligheid gooien we onze privacy te grabbel. Ziehier een profielfoto van de dader.

Knocking on Heaven’s Door, Jonathan Sullam

Centraal in de galerijruimte vinden we nog een muur. Knocking on Heaven’s Door van Jonathan Sullam is een beveiligingshek, compleet met prikkeldraad, maar uitgevoerd in neonbuizen. Het doet ontegensprekelijk denken aan de gated communities waar rijke burgers hun vrijheid vrijwillig inperken om hun bezittingen af te schermen van de grijpgrage buitenwereld. Maar het neonlicht wekt verwarring. Het licht geeft de muur iets fragiels.

Keen Souhlal – Irene Laub

Hetzelfde effect zien we bij de derde muur, een werk van Keen Souhlal. Hier verliest de muur definitief zijn doel als obstakel. Untitled is nauwelijks een halve meter hoog en bestaat uit porseleinen stenen met patronen die doen denken aan oosters houtsnijwerk. De stenen zien er sierlijk en onschuldig uit, maar de patronen zijn zo uitgevoerd dat de openingen toelaten om naar anderen te kijken zonder zelf gezien te worden. Een verwijzing naar de Arabische moucharabieh, het typische snijwerk in houten deuren en panelen. Ook hier gaat het dus om privacy. Bespieden of bespied worden.

Wie behalve de bovengenoemde werken ook nog de bijdragen van Eirene Efstathiou, Gudny Rosa Ingimarsdottir, Jessica Lajard, Pedro A.H. Paixão, Donato Piccolo, Roeland Tweelinckx, Tatiana Polska en Paul Chazal wil zien, rept zich naar de Van Eyckstraat in Brussel. ‘Politics of Discontent’ loopt er tot zaterdag 24 februari. Klik hier voor meer informatie.