The painter of all. De title van de nieuwe monografie van Christophe Malfliet klinkt allesomvattend, een tikkeltje te ambitieus misschien. Al is het wellicht net de ambitie van elke kunstenaar om uit ‘het alles’ een coherent verhaal te puren, een richting of logica.
Ook zo met Christophe. Al heeft hij zo zijn eigen methode hiervoor ontwikkeld -voor zover dit woord van toepassing is op hem. Wie deze monografie doorbladert raakt zich echter snel bewust van het feit dat de kunstenaar de chaos van het leven rustig zijn gang laat gaan. Hij voelt nergens de aandrang om het te gaan domineren of te beladen met aanwijzingen. Hij stelt zich bewust op als observator van zijn omgeving, al vergt dit een heel actieve houding, zo blijkt uit zijn rusteloze lijnen en de taferelen waar talrijke tegenstrijdige gedachten en indrukken samen komen te vallen.
Het is nooit een neutraal standpunt, dat is in sé onmogelijk. Christophe beeldt heel persoonlijke observaties uit, die slechts met mondjesmaat een narratieve context onthullen. De reeks werken zo samengebald in een boek vormt dus noodgedwongen een soort van dagboek, een mentale biografie. Maar ook hier tekenend voor de staat van zijn van de kunstenaar: hij zoekt niet naar een thematische opbouw of chronologie. Hij laat berusten, voegt zelfs een disruptieve factor toe aan wat een rechte lijn had kunnen zijn: hij vraagt zijn publiek om een persoonlijke selectie te maken uit zijn oeuvre, en ordent de werken in het boek naar hun blik, hun gevoel.
Ook dit is tekenend, gezien het geheel hierdoor niet enkel zijn verhaal wordt. Het is een neerslag van de wisselwerking tussen hem en de omgeving, van zijn verhouding tot de wereld waarin andere kijkers net als hem iets beleven dat voor de ander steeds onvatbaar zal blijven. Hij cijfert zich hiermee niet weg, dat is in sé onmogelijk, maar hij wijst terecht en bewust op zijn plek in het bestaan, dat van dun en broos omhulsel voor een gevoel van hoe het is zichzelf-te-zijn, hoe het is om de overvloed aan impulsen uit de omgeving te bevatten in een vorm die deze overvloed niet tracht op te lossen, maar juist volop tracht te beleven.
Het resultaat is op zijn minst verrassend te noemen. Een zweem van nostalgie om de sfeer uit de jaren 70, zo herkenbaar onder generatiegenoten, vermengd met flarden uit het geheugen gegrepen momenten die slechts vaag een moment of een tijdseenheid weergeven. Het gevoel primeert, en deze is in vanuit het standpunt van Christophe nooit tijdsgebonden, maar steeds allesomvattend.
Christophe Malfliet
The Painter of all
2023, gelimiteerde oplage van 200 ex.
