Dirk Eelen retrospectieve, een vroegtijdig overzicht van een uiterst pertinent oeuvre
Hij is misschien nog ietwat te jong om van een heuse retrospectieve te spreken, maar heeft alleszins al voldoende bijeen geschilderd om een boeiend overzicht ervan te kunnen presenteren. De expo van Dirk Eelen bij Lloyd in Oostende biedt geen volledig overzicht van alle reeksen waar hij zijn aandacht enige tijd op vestigde -daarvoor is de ruimte te klein en de duur van zijn praktijk te lang- maar met deze keuze biedt de galerie...
Een vleugje transcendentie: op atelierbezoek bij Irmine Remue
“Liever arm en vrij, dan een rijke slaaf”, zo debiteert Irmine Remue, daarmee wijzend op het feit dat ze slechts heel deeltijds lesgaf en daarnaast koos voor haar vrijheid als kunstenaar. Bijna zeventig is ze nu, mijn dorpsgenote, en zelfs nog meer bevlogen dan ze bij mijn vorige bezoeken leek. Magische ontmoetingen, ik slurp ze dezer dagen op, als tegengif tegen de treurnis en de horror. Foto The Art Couch We –...
Het verlangen om te verdwijnen: over het werk van Leen Van Tichelen
In het atelier van Leen Van Tichelen komt haar gezin nauwelijks. Wanneer ze de trap opgaat, trede voor trede naar de stille ruimte waar dagelijks dingen mogen gebeuren, maar waar niets moet – doet ze mentaal de deur naar de wereld dicht. Verdwijntijd kopen, stilzwijgend zoeken naar balans, wankele vormen stapelen en stapels schriftjes volschrijven. Tekenen, wroeten, krassen en schilderen. Plastische mogelijkheden bevoelen....
“Onschuld kan een hel zijn.” Drie korte reportages om het werk van Berlinde De Bruyckere beter te verstaan
Onthutsend, schrikbarend, verwerpelijk (en hier en daar de onvermijdelijke: “is dit kunst?”). Vast staat dat een confrontatie met het werk van Berlinde De Bruyckere je niet onberoerd kan laten. Maar wie verder kan en wil kijken, ontdekt vreemd genoeg ook een wereld van poëzie, van connectie met en begrip van de wereld zoals hij is, en vaak ook een verrassende positiviteit. Het blijft een merkwaardige combinatie, die ik...
“Bokashi” Elke Desutter & Jo Michiels combineren hun visie op (zelf)censuur in een knappe expo
Soms ‘vinden’ kunstenaars elkaar toevallig, maar voelen ze intuïtief aan dat hun werk uit eenzelfde bron ontspruit, en een zelfde koers vaart. Elke Desutter en Jo Michiels kennen elkaar al langer, van toen ze beide nog onderdak vonden in een atelier van Nucleo. Wanneer in 2019 Arts Flanders Japan een open call lanceerde voor kunstprojecten die samen met Japanse kunstenaars zouden worden opgezet, aarzelden ze dan ook niet...
