“Beeldende kunstenaars die de betekenis van het mens zijn visualiseren, zijn vaak geïnspireerd door een specifieke sociopolitieke situatie, of door persoonlijke ervaringen”, zegt Ingrid Van Hecke van HUSK Gallery. De uitspraak zet meteen de toon van haar nieuwste expo, waarin twee Duitse kunstenaressen, Ulrike Bolenz en Inge H. Schmidt, het spanningsveld verkennen tussen beide zichtpunten: het hoogst persoonlijke en het universeel menselijke.
De mens is voor beide een recurrent thema, maar dat kan veel vormen aannemen. Voor deze expo verkoos Ingrid dan ook om in te zoomen op een specifiek aspect ervan: “De tentoonstelling benadrukt thematische overeenkomsten in hun werken en focust in het bijzonder op hun allegorische benadering en onderzoek van de menselijke figuur. De kunstwerken werden geselecteerd op basis van hun mythologische en christelijke thema’s, verwijzingen naar een actuele politieke situatie, of vertrouwde onderwerpen voor elk op het vlak van menselijke emoties en gedrag.”
Dit resulteert bij Ulrike bijvoorbeeld in een reeks Ikarus, die een reflectie biedt over het lot van de vluchtelingen in de regio van de Middellandse Zee, of bij Schmidt in een reeks, Night of Demons, rechtstreeks geïnspireerd op het debat tussen Trump en Biden op de verkiezingsnacht in 2020. Al kan dit ook meer universele, allegorische vormen aannemen. The Expulsion from Paradise (2011) van Schmidt gaat over de zondeval, het religieuze verhaal over de menselijke zonde en het ontstaan van lijden, pijn en ongemak. “Vele van haar tentoongestelde tekeningen gaan over de complexiteit van menselijke relaties en de hiermee gepaard gaande gevoelens zoals eenzaamheid versus samenzijn, en conflict versus verzoening”, aldus Ingrid.
Hoop, ondanks alles
Al geven beide kunstenaars ook graag een boodschap van hoop mee in hun werk. Niettegenstaande deze menselijke zwakheden, geloven beiden in de menselijke kracht om zichzelf te overstijgen en opnieuw verder te gaan na een tegenslag. Dat zie je bijvoorbeeld in de reeks Feniks van Schmidt, de beste allegorie over ons eigen vermogen om op te staan en ondanks alle tegenspoed verder te gaan, of in Zwei Kämpfende van Bolenz, een zelfportret in duo waarin ze strijdvaardig de toekomst tegemoet gaat. “In zekere zin zou men beide werken kunnen interpreteren als metaforische statements over hoe deze twee creatievelingen elk hun eigen leven leiden als vrouw, en als kunstenares in het bijzonder.”
Het centraal thema hebben ze alleszins gemeen, maar ook de beeldtaal die ze elk hebben ontwikkeld doorheen de jaren is niet ontdaan van gemeenschappelijke kenmerken. Volgens Ingrid hebben “Bolenz en Schmidt in de loop der jaren bewezen dat het mogelijk is om een consistent oeuvre en een distinctief idioom te ontwikkelen dat nog steeds sterk verankerd is in de figuratieve traditie van het Duitse neo-expressionisme.”
Geen betere manier om dit te ervaren dan zelf te gaan kijken 😉
Ulrike Bolenz Ikarus – angeschwemmt (2021)
Ulrike Bolenz – Zwei Kämpfende (2010)
Inge H. Schmidt – Iand the Head of Janus (2012)
Inge H. Schmidt – The Expulsion from Paradise (2011)
Installation view courtesy HUSK Gallery
Human Nature met werk van Ulrike Bolenz en Inge H. Schmidt loopt nog tot 18 december bij HUSK Gallery, Rivoli, Waterloosesteenweg 690 #12, 1180 Brussel. Klik hier voor alle info.
Recent verscheen ook de eerste uitgebreide monografie van het oeuvre van Ulrike Bolenz. We hebben het nog niet ontvangen, maar schrijven er zeker iets over van zodra dit het geval is!
- Marie Cloquet en de metafysica van de magnolia - mei 18, 2024
- Het numineuze in de nieuwe reeks van Steven Peters Caraballo, ‘The Vorce’ - mei 11, 2024
- Stijn De Pourcq, de esthetische restjes van het leven - mei 3, 2024
