In zijn inleiding tot de expo verwijst prof. em. Feddy Decreus naar het begrip ‘het numineuze’. “Een ervaring die ten zeerste verschilt van wat we in ons dagelijks leven meemaken,” schrijft hij, “en zich uitdrukt in mythische beelden en verbanden die ons overstijgen en in verwarring brengen.”
Het begrip numineus zorgt zelf voor wat verwarring, zo blijkt. De Nederlandse theoloog Tjeu van den Berk brengt het in zijn gelijknamige boek eerder in relatie tot een vage herinnering aan het ervaren van een epifanie uit de kindertijd. Wat er ook van zij, het is een gevoel dat ontwricht en uit balans brengt.
Een ontmoeting met het ongekende, zo kan je deze eerste reeks van Steven Peters Caraballo misschien het best omschrijven. Het vatte vorm bij het Dodeneiland van Arnold Böcklin, een beeld dat Steven te binnenschoot tijdens een toevallig bezoek aan het graf van zijn grootvader. Gaandeweg zijn andere gedachten het uitgangspunt komen vergezellen, waardoor het tot zijn verrassing een reeks werd. Het is de eerste keer dat hij in een reeks denkt en werkt, wat hem de gelegenheid biedt om heel anders met zijn tijdsbeleving om te gaan. Trager, bedachtzamer, maar ook veel dieper: in de reeks laat hij associaties rond het thema de vrije loop, net als de dunnen lagen verf die in elk werk een kijkje bieden in het hele wordingsproces, en alle twijfels en toevallige inzichten die tijdens het proces kwamen bovendrijven…
Een langere analyse van dit proces verschijnt in het volgende magazine van TheArtCouch), maar ik wou je alvast een idee geven van het resultaat. Ga zeker zelf gaan ontdekken, tot 30 juni 2024 bij Ysebaert Gallery in Sint-Martens-Latem.
