Kunst en luxe. Wie beide wil combineren, moet bij La Verrière in Brussel zijn. Deze ruimte voor hedendaagse kunst is eigendom van de Fondation d’entreprise Hermès en alleen bereikbaar via de winkel van het Franse modehuis aan de Waterloolaan. In deze prachtige, ietwat exclusieve kunstruimte (met indrukwekkende lichtkoepel) is nu het werk te zien van Babi Badalov, de ‘visuele dichter’ uit Azerbeidzjan.
Badalov maakt kunst met woorden en schrifttekens die hij in zijn heel eigen stijl op lappen stof of gevonden voorwerpen schildert. Om het waarom van die kunstpraktijk te achterhalen, moeten we het even over het bewogen zwerversbestaan van de kunstenaar hebben. Badalov werd in 1959 geboren in het zuiden van Azerbeidzjan, toen nog een Sovjetrepubliek. Zijn moedertaal is het Talysh, een kleine Iraanse taal die intussen als ‘kwetsbaar’ te boek staat en zwaar verdrukt wordt door het Azeri, de sociaal dominante taal in Azerbeidzjan. Midden jaren 80 ruilde Badalov de uitzichtloosheid van het leven in zijn thuisstad voor de bruisende kunstscene van Sint-Petersburg. Tot de houding ten aanzien van inwoners uit de zuidelijke Kaukasus er ronduit vijandig werd en Badalov opnieuw andere oorden moest opzoeken. Na omzwervingen in de Verenigde Staten en het Verenigd Koninkrijk kwam de kunstenaar in Frankrijk terecht waar hij in 2011 politiek asiel kreeg.
Dankzij zijn nomadische bestaan spreekt de kunstenaar verschillende talen, maar beheerst hij er geen enkele echt goed. Dat hij dus nooit voor de volle honderd procent deel zal uitmaken van deze of gene cultuurgemeenschap, bracht hem tot het inzicht dat “we niet door grenzen gescheiden worden, maar door de onlogische eigenaardigheden van taal”. In zijn werk onderzoekt Badalov die talige grenzen. Hij versmelt woorden uit verschillende talen om nieuwe hybride woorden, symbolen en betekenissen te creëren. Op die manier legt hij de absurditeit van taalkundige regels bloot. Taal is immers een normatief systeem. Maar bij Badalov vervaagt die norm, hij gooit de gekende regels overboord. Die bevrijding levert poëzie op, spitsvondige woordgrappen en mysterieuze tekstbeelden. En zijn speelwoorden verraden sociaal engagement, want ze gaan wel degelijk ergens over: nationalisme, culturele integratie, consumptie, gendergelijkheid, mondialisering…
Voor Badalov is schrijven tekenen. En omgekeerd. Letters lopen uit in sierlijke ornamenten. Taal is decoratie. Visuele dichtkunst, noemt hij zijn kunstvorm. Of ‘collage poetry’. Of ‘punk orientalism’. Maar eigenlijk is Badalov een verhalenverteller die verslag doet van zijn eigen levensloop. Hij documenteert de maatschappij vanuit zijn eigen ervaringen. Getuige daarvan de dagboeken waarin hij op creatieve wijze verslag doet van zijn dag. Losse ideeën, indrukken en gedachten combineert hij met schetsen, knipsels of foto’s tot beeldrijke collages. Die collages krijgen soms een tweede leven in een mural, zoals er ook in La Verrière een te zien is.
Badalov schildert rechtstreeks op de muur of gebruikt willekeurige, afgedankte lappen stof als drager van zijn werk. Dat geeft de tentoonstelling niet alleen veel kleur, maar ook een wat informeel aura, in schril contrast met de strengheid van strak geframede schildersdoeken in een museum. Het geeft het werk van Badalov iets rebels, als graffiti op een stadsmuur.
Overigens zit elke expo van Badalov vol verwijzingen naar de locatie waar hij tentoonstelt. Zo leren we dat zijn geboortestad (‘mes racines culturelles’) op 4584 km van Brussel ligt, zien we verwijzingen naar ‘brusselisme’ en worden we op het woordgrapje ‘Hermes – Hermiss – Hermister’ getrakteerd. Niet per se de beste stukken in de tentoonstelling, maar wel leuk voor de oplettende bezoeker.
In dit blogbericht ga ik dieper in op het werk ‘Punk Islam’ van Babi Badalov.
De expo ‘Soul Mobilisation’ van Babi Badalov is tot 15 februari 2020 te zien in La Verrière, Waterloolaan 50, Brussel. Gratis toegang van dinsdag tot zaterdag tussen 12u en 18u. Elke zaterdag is er om 15u een geleid bezoek.
- De dartele sculpturen van Fran Van Coppenolle te zien bij Pinsart, Brugge - januari 17, 2025
- De schoonheid van vergankelijkheid: nieuw werk van Marco De Sanctis bij Dauwens & Beernaert - september 1, 2024
- R.I.P. Paul Ibou, tribuut aan een totaal multi-kunstenaar - juni 6, 2023
