Reniere&Depla zetten ziel neer in Art Autun 2020

Posted By Annelies Vanbelle

Tot 27 september kun je nog ontsnappen naar Art Autun, de biënnale in hartje Frankrijk die wordt gecureerd door het kunstenaarskoppel Reniere&Depla. Ze tonen er 33 kunstenaars op twee locaties, het Musée Rolin en het Panopticon, een cirkelvormige gevangenis uit 1855, die op zich al een bezoek waard is.

Reizen naar Autun is als kilometerslang rijden door een schilderij. De omgevende Morvan is een beeldje van landschappelijke oorspronkelijkheid. Geen wonder dat Reniere&Depla hier zijn neergestreken, in alles op zoek naar zuiverheid. Zuiverheid van vorm, van harmonie, van dialoog.

We arriveren – nadat bij het doorkruisen van het golfterrein een fluogele bal rakelings langs onze voorruit scheert – in de oude stadskern, die ons verbluft met haar kathedraal en de vele doorkijkjes in de omringende straatjes naar de bucolische pracht daarachter. Slingerende heggen en hagen, knoestige bomen, melkwitte koeien die vergaderen rond oude drinkwaterplaatsen. L’idylle, quoi.

Symbiose

“Art Autun”, vragen we, en “le Panopticon?” De serveuse van een plaatselijk etablissement kijkt ons verward aan. “Aaah, la biënnale” en “Aaah, l’ancienne prison!”. Fransen zullen altijd Fransen blijven. Onwrikbaar in zekere zin, maar daardoor bewoners van een veelal ongerept land, met jaloersmakend decor.

Weerom heeft – net als een tijd geleden in het Brugse Adornesdomein – de symbiotische directie van dit kunstenaarskoppel voor een curatorieel hoogstandje gezorgd. Moderne meesters (en meesteressen, cf. Marthe Donas) worden gecombineerd met aanstormende en ook meer gerenommeerde hedendaagse kunstenaars.

Meesterlijk pakt Anton Cotteleer het centrale forum van de circulaire gevangenis in, en hetzelfde kan gezegd worden van Stief DeSmet die zijn sculpturen moeiteloos doet zegevieren in de entree en de binnenkoer van het Musée Rolin. In deze eerste locatie ontdekken we ook werk van o.m. Koen Broucke, Arpaïs Du Bois, Hans Vandekerckhove, Philip Aguirre en vele anderen, maar we waren misschien wel het meest getroffen door het werk van Reniere&Depla zelf, een reeks schilderijen waarin het licht – onmiskenbaar hun hoofdpersonage – in al zijn grootse stilheid levendig wordt op doek. Daarnaast waren we verrast door een van hun oudere werken, een sculptuur van een hart, dat wordt geschraagd door een schets van een schemerig paar ogen en twee antieke hoofdjes.

Synergie

Ook de kamer waar een werk van Cindy Wright de dialoog aangaat met sculpturen van Edmée Laurin en de ‘Hoofdbreker’ van Thierry De Cordier, wist ons bijzonder te bekoren. Elke Andreas Boon komt zowel hier als in het Panopticon erg sterk uit de hoek en trekt de lijn van haar schrijnende universum – waarin een druppel bloed of bloedrode verf niet wordt geschuwd – resoluut door. Een andere kunstenares die dit curatorenduo tot ons genot steeds meeneemt, is Mireille Blanc, bescheiden misschien hier tussen al het Vlaamse geweld, maar ons daarom niet minder opgevallen.

Wie de komende maand nog even weg wil uit het gecrispeerde, coronageobsedeerde Vlaanderen, weet alvast waarheen. In deze stad en omgeving kun je je laten vollopen met schoonheid. Reniere&Depla slagen er weer in die voor hen unieke vibratie te vinden die alles met elkaar laat resoneren. Synergie die een meerwaarde creëert voor àlle betrokken spelers. Voor ons was dit perfectie.

ART AUTUN 2020
Rien ne se perd, rien ne se crée, tout se transforme
Nog tot 27 september 2020
Hier vind je alle info: http://artautun.fr