Twee boeken en een expo om het werk van Jean De Groote te doorgronden

Posted By Frederic De Meyer

Als kunstenaar een boek uitbrengen is een energieverslindende bezigheid. Er twee uitbrengen op twee jaar tijd is dan ook een huzarenstukje.

Het moet gezegd, de twee boeken die Jean De Groote in 2020 en 2021 uitbracht zijn niet noodzakelijk kunstboeken in de klassieke zin. Het beeldmateriaal van zijn werk lijkt er eerder in dienst te staan van de teksten die erin verschijnen, eerder dan andersom. Dat ligt dan weer aan de hoeveelheid tekst, en aan de kwaliteit van de schrijvers ervan., niet van de minste kunstdenkers…

Maar hier schuilt een zekere contradictie. Jean gaat er prat op dat zijn werk de dingen an sich toont, zo getuige onder meer de titels van beide boeken, In de stilte van de dingen (2020) en De zelfzoheid van de dingen. Als de objecten in zijn werk, en dus zijn werk zelf, de eenvoudige evidentie van het object tracht weer te geven, waarom moet er dan zoveel over geschreven worden?

Het antwoord op deze vraag ligt enigszins in de teksten zelf vervat, die elkaar slechts sporadisch overlappen en elk met een eigen invalshoek de betrachting van de eenvoud trachten te capteren. Daar is kenbaar veel uitleg voor nodig.

Dat zoveel filosofen, kunstenaars en kunstkenners over eenzelfde oeuvre dat eenvoud en bescheidenheid wil uitstralen kunnen schrijven zonder elkaar te kruisen is verbazend. In zekere zin doet de oefening me denken aan het gedachte-experiment van Schrödinger. Een kat, opgesloten in een doos met een bak radioactieve stof (gedreven door een atoomklok, maar dat brengt ons te ver), is voor een externe observator zowel dood als levend zolang hij de doos niet opent en hij de toestand van de kat niet kan zien.

In deze ‘kwantumstaat’ lijken de teksten over Jeans werk ook te vertoeven. Ze speculeren met verve over de mogelijke staat van wat er in zijn werk vervat ligt, al lijken ze te beseffen dat de doos voorgoed gesloten blijft. Maar alle teksten samen vormen echter een behoorlijk exhaustieve weerslag van wat er in de doos gebeurd kan zijn.

Het werk van Jean is eerst en vooral ervaringskunst. Het is hierdoor onmogelijk het te beschrijven. Maar de pogingen ertoe leveren de lezer alleszins een rijke bron aan nieuwe inzichten.

Wie het werk van Jean De Groote in levende lijve wil zien kan tot 30 januari terecht bij Galerie De Buck in Gent, waar hij samen met fotograaf Jeroen Daled tentoonstelt.