Is er iets enigmatischer dan het schetsboek van een kunstenaar?… De plaats waar wordt geëxperimenteerd met nieuwe ideeën, waar nieuwe wendingen in een nog onzekere plooi vallen, waar prille kiemen van een mogelijk meesterwerk wortel schieten in een nog onvruchtbare grond?
Maar hoe zit het werkelijk? Welke band smeedt de kunstenaar met zijn schetsboek? Laat hij ruimte voor fouten, mislukkingen, of probeert hij zo scherp mogelijk het finale resultaat te benaderen? Nieuwsgierig als we zijn, gaat TheArtCouch de komende maanden op onderzoek uit.
Deze week mochten we een kijkje nemen in het schetsboek van abstract schilder Geert Vanoorlé. Voor Geert maakt het schetsboek integraal deel uit van zijn werk, in zekere zin vormen de schetsen een brug tussen zijn schilderijen, een tussenfase waarin hij op zoek gaat naar oplossingen voor de vraagstukken die zich bij het schilderen stellen. Een bindmiddel tussen verschillende stadia dus, onaffe fragmenten van een definitieve wending van een gedachte. Al werkt dit in beide richtingen, af en toe zal de kunstenaar op basis van zijn finale werk een schets aanvangen, als om de gedachtengang eventjes verder te zetten.
De schetsen vormen dan ook een soort dagboek van ideeën en beelden die nu eens flaneren, dan eens uiterst concreet en gefocust zijn. Ze bieden een vruchtbare grond voor zijn schilderijen, al dienen ze nooit rechtsreeks als oervorm van het finale werk. Daarvoor krijgen ze teveel vrijheid van de kunstenaar, terwijl zijn afgewerkte doeken veel meer discipline en controle vergen. Het is al bij al een ander gevecht. Het schetsboek biedt moment van rust tussen de bedrijvigheden door, eventjes loslaten, experimenteren en weer doorgaan met het schilderij, of met een volgende schets. Het mag dan nog een verschillend gevecht zijn, het blijft niettemin een gevecht.
(de vorige schetsboeken gemist? Klik hier!)
januari 8, 2017
Prachtig initiatief. Zegt Bernard Sercu u iets? Een kunstenaar die in Kemmel woont en ook prachtige schetsboeken heeft. Ik ben de gelukkige bezitster van een.