Biënnale schilderkunst in Museum Dhondt-Dhaenens: op zoek naar gemene grond

Posted By Frederic De Meyer

De Biënnale van de Schilderkunst in drie musea langs de Leie mag dan nog onder eenzelfde noemer worden georganiseerd, het belet niet dat elk museum zijn eigen stempel drukt op het uitgangspunt. Fair enough, al had een gemeenschappelijke aanpak van een centraal thema de kans geboden om in diepte de stiel te verkennen.

Het Museum Dhondt-Dhaenens koos ‘de grond’ als thema voor haar deel van de Biënnale. “Onder onze voeten verschuift de Euraziatische plaat langzaam maar zeker terwijl bovengronds postkoloniale en ecologische uitdagingen ons dwingen om onze invulling van begrippen als identiteit, klasse en hiërarchie te herdefiniëren,” valt te lezen in het boekje. Een dense opeenstapeling van gedachten, die meteen talrijke associaties oproept: de gemeenschappelijke grond van de mensheid waar we achteloos mee omspringen -en waar kunst onze aandacht terug op kan vestigen?-, de link tussen de plaats waar we leven en de notie van ‘zelf’ -kan door de rede ons zelfbesef los gezien worden van onze omgeving? Zo’n vragen dus, die wat mij betreft de kunstbeleving vaak versterken, al zijn ze niet noodzakelijk om van kunst te genieten.

Wie zijn uitstap in de grote zaal rechts aanvangt wordt meteen door het onderwerp ingepalmd. Aan de intense geur van exotische kruiden van de installatie van de Colombiaanse Delcy Morelos valt niet te ontsnappen, het halfduister waar de zaal in baadt noopt tot ingetogen respect. Je identiteit staat deels gegraveerd in je geboortegrond, al was het maar aan de hand van de geur die zoveel meer dan beelden je geheugen domineert en stimuleert.

In de grote zaal word je meteen verwelkomd door drie uiterst gecondenseerde en betoverende werken van Ellen Altfest en eindig je met een innemend werk van Gerhard Richter. Tussen de twee krijg je een cocktail aan kunst aangeboden waar je de draad soms van kwijtgeraakt, al blijven de werken van Gabriel Hartley, Jannis Marwitz of Kauna Taguchi, en in de andere ruimte Mitja Mitja Tušek op mijn netvlies gebrand.

De variëteit aan beleving zet zich door doorheen de andere ruimtes van de expo, die als gemene grond dient waar de nieuwsgierige kunstliefhebber vrijuit zijn eigen gedachten kan cultiveren. Hoe precies zal bij ieder verschillend liggen, dat is bij alle expo’s het geval. In deze is het echter de verscheidenheid aan manieren waarop het thema kunstenaars inspireert, en welke plaats het neemt in hun schilderkunst, dat daartoe aanzet. De gemene grond zit niet zozeer in een gelijkaardige behandeling ervan, als in de gedeelde ervaring die het oproept. We zijn onlosmakelijk met de grond verbonden, het is ons gemeenschappelijk lot. Eerder dan een beperking is deze vaststelling juist een verrijking, zo toont deze expo alvast, de grond biedt een onuitputtelijke bron aan inzichten en sensaties…

foto’s: ©TheArtCouch

De Biënnale van de Schilderkunst loopt in drie musea aan de Leie: het Roger Raveelmuseum, het Museum Dhondt-Dhaenens en het Museum van Deinze en de Leiestreek (MUDEL). De expo in het MUDEL loopt tot 6 oktober 2024. Klik hier voor alle info.