In de zeven jaar sinds ik TheArtCouch heb opgericht heb ik zo’n honderdtal kunstenaars bezocht in hun atelier. Of dit aantal representatief is weet ik niet, maar het is alleszins voldoende om te kunnen inschatten of de kunstenaar en de kunst die hij maakt zich reflecteert in zijn natuurlijke habitat: het atelier. Vaak is het een wisselwerking die spontaan tot een intense en doorleefde harmonie leidt, zo blijkt uit talrijke voorbeelden.
Het atelier van Daniela Chirion in Oostende kan als voorbeeld dienen. De ruimte biedt een reflectie van hoe ze haar kunst beleeft, maar, vreemd genoeg, ook de weg ernaartoe staat er symbool voor. Om de eindeloze trappen door een doolhof aan gangen te trotseren moest je al over atletische vermogens beschikken, al kwam je, eenmaal boven, terecht in een strak geregisseerde compositie van rust en licht. Het blijkt een teken aan de wand: om aan de bron te komen van haar kunst en er voor zover mogelijk vat op te kunnen hebben, moet je er iets voor over hebben. Om volop van het uitzicht te genieten kan je best te voet de berg op, de inspanning biedt zoveel meer voldoening.
Moed
Onze gesprekken in haar atelier en de eindeloze trappen om er te geraken inspireren me tot deze vergelijking met de bergen, maar ook in haar kunstpraktijk en haar leven -al kunnen beide niet los van elkaar begrepen worden- kan de vergelijking opgaan. De trap staat voor de moed die ze uit haar discipline puurt, maar die ook haar karakter kenmerkt. De lockdown trof haar hard, herinner ik me, en op talrijke manieren, maar steeds keek ze vooruit, naar de volgende stap in haar leven als naar een volgend schilderij waarvan ze in haar hoofd reeds de contouren had vastgelegd, verlangend naar het moment waarop ze haar vernieuwde aspiraties in een vaste vorm kon gieten.
Hoop
Het lichte atelier waarvan alle hoeken uiterst efficiënt zijn geordend om maximaal ruimte te laten voor haar praktijk kan gezien worden als een bestemming waar de hoop heerst. Zoals ze zelf vertelt: “Ons leven is een voortdurende reis van de periferie naar het centrum en terug. Het is een opeenvolging van vele levens en om door te gaan moeten we onszelf voortdurend heruitvinden, symbolisch sterven en herrijzen, stoppen en alles vanaf het begin nemen, zo vaak als nodig is.” Het leed zachtjes verteren, zonder het te verbloemen, als bouwsteen voor nieuwe paden: “de drang om constant, vanuit alle mogelijke perspectieven uit te breiden is nog steeds een krachtige drijfveer die onze vruchteloze zoektocht een vleugje monumentaliteit geeft.”
Toewijding
Het verklaart op een vreemde manier haar tomeloze, compromisloze toewijding. Aan haar kunst, eerst en vooral, maar evengoed aan haar passies voor muziek en haar drang naar kennis. Steeds verder die stap zetten, steeds dieper in de “periferie” vooralsnog ongekende gebieden ontginnen, steeds opnieuw de funderingen bouwen voor een nieuwe invalshoek, voor nieuwe mogelijkheden en denkrichtingen.
Je zou je er makkelijk in kunnen verliezen, ongetwijfeld. Elk heeft zo zijn manier om het leven van ijkpunten te voorzien. Voor kunstenaars is dit vaak hun werk, als levendige getuigenis van de talrijke gangen en trappen die ze al dan niet mentaal zijn door- en opgewandeld. Er is misschien niets treffender dan een overzichtstentoonstelling om deze wendingen van het leven gade te slaan, en om er moed en troost uit te puren.
Om dit gewaar te worden in het werk van Daniela moet je op zoek gaan naar subtiliteiten; haar streven, haar twijfels en haar meest dwingende aspiraties liggen verhuld in de penseeltoetsen, in de gestolde verf, in de bewegingen die je slechts bij nauwkeurig en onvoorwaardelijk kijken gewaarwordt. Het is nooit opdringerig, toch dringt het zich op, als urgente boodschap. Of, om het in haar eigen woorden te zeggen:
“… er zou geen licht zijn zonder schaduwen, geen moed zonder obstakels om te overwinnen, geen hoop zonder wanhoop. “Over Liefde en Dood” brengt de tegenstellingen samen waarvan het weefsel van het leven is gemaakt.”
© Daniela Chirion
For Those Who Don’t Inherit the Earth | Anabasis | Katabasis | Everything For Sale, Dreams Included | Early Spring
Daniela Chirion On Love and Death vindt plaats van 9 september tot 15 oktober bij Galerie Lloyds in Oostende. Klik hier voor alle info!
Bij de opening op 10 september geef ik een woordje uitleg bij haar werk, afspraak om 16u in de galerie!
