Ondanks mijn ondermaatse prestaties op het college ging ik toch door in de kunst. Tekenen werd een bezinning voor mij, een moment waar ik me helemaal kon terugtrekken. Een tekening werd gemaakt door een drager (meestal papier) en een medium (meestal een potlood). Toch liep ik voortdurend tegen de beperkingen van mijn kunnen aan, hoeveel tijd en moeite ik er ook in investeerde. Mijn ambities kregen de overhand over mijn talent. Deze laatste liet het immers afweten.
Toch ging mijn frustratie gepaard met een meer dan grotere belangstelling voor het tekenen in het algemeen. Met heel veel verwachtingen trok ik dus naar het SMAK voor de tentoonstelling Drawing/ The Bottom Line.
Is wat ik daar zag wat ik bedoel met tekenen? Ik dacht van niet. Wel veel conceptuele poespas waarbij de uitleg belangrijker is dan het werk. De curatoren mogen dan wel pretenderen dat ‘Virtuositeit en tekentalent waren niet ons uitgangspunt’ maar dat het zo saai en emotieloos zou worden had ik niet verwacht. En de link met tekenen als een kunnen, als een weergave van wat je rondom je ziet en ervaart was voor mij niet zichtbaar.
Dan toch maar liever naar de tentoonstelling ‘Van Floris tot Rubens Meestertekeningen uit een Belgische privéverzameling’ in de Koninklijke Musea voor Schone Kunsten van België. Dit lijkt mij een prima uitvalsbasis om een duidelijkere omschrijving te geven van het proces ‘tekenen’.
(noot: in een voorgaande post waren we lovend over de tentoonstelling “Drawing / The bottom line”. De redactie van The Art Couch bestaat echter uit een diverse groep kunstminnaars, het lijkt ons dan ook gezond en vanzelfsprekend dat we verschillende meningen hebben over onze kunst-ervaringen. Het is juist onze intentie om een platform te bieden voor verschillende meningen en visies op deze website, dus aarzel niet ook uw mening te geven !)
Kunstenaars die ik opvolg: de tekeningen van Michelangelo, Rembrandt, Cezanne, Marlene Dumas en Michael Borremans
- “Drawing / the bottom line”, een gemiste kans? - februari 4, 2016
Patrick
Passie voor potlood-, pen- en penseeltekeningen.
Kunstenaars die ik opvolg: de tekeningen van Michelangelo, Rembrandt, Cezanne, Marlene Dumas en Michael Borremans
februari 5, 2016
We staan hier voor een ‘conflict’ in de hedendaagse kunst. De ‘curatoren’ die wetenschappelijk kunst-geschoold zijn benaderen hun onderwerpen vanuit hun opleiding. Tekenen is, in dit geval en voor hun, een taal. Taal, dus grammatica, spelling, verstaanbaarheid, mededeling enz.. Dit heeft het grote voordeel dat ‘tekenen’ in dit geval, maar kunst in het algemeen wetenschappelijk kan onderzocht en beschreven worden. Deze tentoonstelling was boeiend voor kenners. Terug naar taal: als je poëzie op dezelfde manier gaat bekijken, hou je een even saai, maar misschien zeer wetenschappelijk
en voor de ‘inner circle’ boeiend werkstuk over.
Patrick heeft geleerd kunst te ‘ondergaan’ te ervaren, naar zich toe te trekken. Zijn voorkeur voor tekeningen van Michelangelo tot Borremans maakt dit zeer duidelijk. Curatoren, die geen kunstenaar zijn maar wetenschappers en soms zelfs ambtenaren, kijken met een zekere minachting naar die ouderwetse ‘kunstbeleving’. Het is niet ‘ artistiek correct’ een tentoonstelling als ‘ the bottom line’ een gemiste kans te noemen.
Maar als kunst”liefhebber” heeft hij het grootste gelijk. Ik vond deze tentoonstelling binnen mijn vakgebied interessant. Maar evenals het gezelschap die met mij deze collectie tekeningen bekeek, artistiek stelde dit niet veel voor. Maar vermits de curatoren de grootste gelijk hebben….
februari 7, 2016
@Luk: een treffende vergelijking met de dichtkunst… ik lees de laatste tiental jaar hetzelfde gedicht opnieuw (‘J’arrive où je suis étranger’ van Aragon) en vind er elke keer ik het lees versta ik beter wat het wil zeggen (denk ik). Geen ellenlange analyse nodig, ik heb bij manier van spreken een dialoog met dit gedicht. Zo mag het wat mij betreft ook met kunstwerken gaan, al vind ik het steeds interessant om van experten te horen waarom een Cézanne zo baanbrekend was, of een Manet zo modern. Mijn inziens kunnen beide visies elkaar juist vervolledigen…