Er zijn weinig plekken die zo tot de verbeelding spreekt dan het atelier van een kunstenaar. De plek waar zoveel creativiteit is ontsproten, zoveel innovatieve inzichten, zoveel durf en lef, maar ook zoveel frustraties, mislukkingen en gevechten met technische of logische beperkingen, kortom: het atelier als getuige van zoveel tegenstrijdige emoties.
Voor TheArtCouch ga ik regelmatig op atelierbezoek. Te weinig weliswaar. Ik doe niets liever. Om een kunstenaar echt te verstaan moet je volgens mij zijn werkplek gezien hebben. Heeft hij al dan niet de ruimte om vanop een afstand terug te blikken op zijn werk? Omringt hij zichzelf met zijn werk, of werk van andere kunstenaars? Laat hij zich inspireren door objecten die niets met zijn kunst te maken hebben? Wordt hij beïnvloed door het zicht dat hij vanuit zijn atelier heeft, of wijst de beslotenheid van de kamer op het feit dat zijn inzichten puur mentaal zijn?
Hoog tijd om even terug te blikken op de ateliers die ik reeds bezocht, op zoek naar antwoorden op deze vragen.
De meeste kunstenaars hebben een plek waar ze zich kunnen in terugtrekken om hun kunst te bedrijven. Zij het op een zolderkamer, een ongebruikte opslagplaats, een garage. Whatever. Maar wat als je atelier zich in de woonkamer bevindt? Meer nog: wat als je als kunstenaarskoppel beide de woonkamer als atelier hebt? Een gezellige drukte, alleszins. Maar ook een volledige symbiose tussen het leven en de kunst. Je leeft in je kunst, voortdurend geïnspireerd door wat je reeds maakte, constant gevoed door de gedachtestroom die je tot het maken van kunst aanzette.
Dat is alleszins het geval bij Danielle Luinge en Giovanni Winne in Zierikzee. Chaos, zou je op het eerste oog denken. Nochtans is er uit het jarenlange samen werken een patroon ontstaan. Zonder van organisatie te spreken hebben ze elk een eigen plek gevonden waar ze hun kunst onafhankelijk van elkaar kunnen beoefenen. Vreemd misschien dat ze gezien de intensiteit van de werkplek niet meer door elkaar beïnvloed worden, maar dat wijst misschien net op de kracht, de intrinsieke noodzaak met dewelke ze hun kunst bedrijven.
Geniet even mee:
- “Matisse comme un roman”, een rondleiding in de overzichtstentoonstelling van Matisse @ Centre Pompidou - november 27, 2020
- De magie van een kunstboek: “You could at least pretend to like yellow” van Katrien De Blauwer - november 27, 2020
- “Onschuld kan een hel zijn.” Drie korte reportages om het werk van Berlinde De Bruyckere beter te verstaan - november 23, 2020
Lees ook:
oktober 16, 2019
Beste Giovanni,het schilderij van Frank vandenbroucke is dat te koop of alreeds verkocht vind het prachtig. Boek VDB forever aan lezen bekijken hoor graag van u. groeten Johan
oktober 17, 2019
Beste Johan,
Bedankt voor het mooie compliment. Is het mogelijk om mij even te mailen aub?
giovanniwinne@hotmail.com
Mvg.,
Giovanni