Van kunstenaars wordt verwacht dat ze anders denken, buiten de lijntjes kleuren, out of the box denken. De galerist vormt hier misschien een tegengewicht voor: hij heeft er alle belang bij kunstenaars aan zich te binden, of een standvastig en voorspelbaar aanbod aan kunstenaars aan zijn publiek van kopers te presenteren, en met mondjesmaat nieuwe kunstenaars na zorgvuldige screening en testen in zijn portfolio op te nemen. Het zijn twee tegengestelde krachten die historisch gezien een zekere balans vonden, een werkbaar modus vivendi.
Er bestaan niettemin talrijke andere modellen, die de laatste jaren zo niet aan kracht, dan toch aan belang winnen. De galerie als platform, als continu veranderend en evoluerend ecosysteem voor gevestigd of ontluikend talent, als plek voor ongeleid ontdekken en experimenteren, facilitator van ontmoetingen en vluchtige of diepgaande gesprekken. WARP in Sint-Niklaas schiet me te binnen, maar ook een galerie als Verduyn, die zich op enkele jaren tijd weet te ontpoppen tot een bestemming waar ik steevast op verrassingen en een weerbarstige -want aan alle voorgekauwde verwachtingen ontsnappende- selectie van kunstenaars kan rekenen. Zo ook bij de huidige expo.
De Welshe kunstenaar James Rielly kende ik weliswaar van een vorige expo, maar voor de huidige bracht hij een aantal kleinere recente werken mee. Handig wanneer je als kunstenaar helemaal van Toulouse met de trein naar Moregem moet, maar de compactheid van de reeks laat vreemd genoeg juist meer ruimte toe om in zijn werk te duiken -al helpt de grote ruimte van de schuur daarin zeker.
James Rielly bij Verduyn, foto: TheArtCouch
In de twee andere ruimtes (voor mij toch) nieuwe ontdekkingen Nelleke Cloosterman, Joke Hansen, Sam Druant en Emilio Lopez-Menchero, rond het thema Beyond Borders, over de grenzen -en buiten de kleurtjes dus. Er valt voor elk wat te zeggen, daar heb je de begeleidingsteksten voor. Het werk van Nelleke noopt me alleszins tot verder onderzoek, gezien ze thema’s aanboort die me na aan het hart liggen (tijd, de onontkoombaarheid van natuurwetten, Hannah Ardendts notie van nataliteit -dit laatste bedenk ik er zelf alvast bij). De tapijten van Sam Druant vielen me ook op, al was het maar om het feit dat textielkunst -die we ook al bespraken met het werk van Eva Pannecoucke– duidelijk nieuwe mogelijkheden biedt om met kunst om te gaan, in de getufte wollen kunst van Sam gekruid met een gezonde dosis humor en taboedoorbrekende boodschappen. Heerlijk…
Kunst als uitnodiging tot verbazing, reflectie en een brede, zelfrelativerende glimlach. Het kan gezien worden als een van de taken van een kunstenaar, maar meer nog, door middel van verrassende combinaties en gedurfde keuzes, van de galerist.
werken van Sam Druant, Emilio Lopez-Menchero, Nelleke Cloosterman, Joke Hansen
De expo’s Hide and Seek (James Rielly) en Beyond Borders lopen nog tot 8 oktober bij Verduyn Gallery in Moregem. Klik hier voor alle info!
