Er was een tijd waarin er fel gedebatteerd werd over welk van de twee vormen van kunst, schilderkunst of beeldhouwkunst, superieur was. De ‘paragone’, zoals dit debat in de Renaissance is gaan heten, ging eigenlijk over welke vorm het nauwst aansloot bij de realiteit: de visuele interpretatie van het schilderij of de dimensionele vormelijkheid van een beeldhouwwerk.
Gek genoeg komen we in de kosmologische wetenschappen tot de vaststelling dat de drie ruimtelijke dimensies geen bestaan hebben buiten onze waarneming. In enkele van de allernieuwste hypotheses zou het universum zoals het ons verschijnt zelfs een hologram zijn van een tweedimensionale vlak. Hoe vreemd en contra-intuïtief dit ook moge lijken, de wiskundige modellen tonen alleszins aan dat het een serieuze mogelijkheid is.
Voor hedendaagse kunstenaars maakt het onderscheid alvast niets meer uit. Ongeremd laten ze verschillende technieken in elkaar overgaan, spelen met dimensies en stijlen, en van een dwangmatige drang naar het uitbeelden van een werkelijkheid, innerlijk of uiterlijk, de zogenaamde mimesis, hebben ze al lang geen last meer.
Ze hebben nog steeds een beeldtaal nodig, uiteraard, maar het is een uitgangspunt dat evolueert en groeit, los van de concrete vorm die het aanneemt. Het project Growing Things van Stéphanie Leblon vormt een mooi voorbeeld. De florale elementen in haar werk zijn symbolen voor een innerlijk leven, weten we al van ons atelierbezoek een paar jaar geleden, maar met dit project overstijgt ze ook de klassieke dimensies van het doek, als een extra laag in de emoties die ze verbeeldt.
“Growing Things” onderzoekt hoe natuurlijke processen groeien en veranderen, door oude schilderdoeken en foto’s te recyclen en ze om te vormen tot organische wandsculpturen. In de ruimte Het Atelier in Brugge hangt ze deze ‘ruimtelijke schilderijen’ op een manier waardoor ze lijken te groeien als murale planten. “Dit creëert een visueel en symbolisch beeld van groei, dat de voortdurende verandering van individuen en gemeenschappen weerspiegelt,” aldus het persbericht.
Ook op gebied van betekenis en impact wil het dus grenzen verleggen en klassieke dimensies overtijgen, als wou ze aangeven dat ook inzichten over onze beleving van de wereld ook continu aan evolutie onderhevig is. Ze gek is deze gedachte niet. De sculpturen van Stéphanie bieden alleszins een intuïtieve manier om je hiervan te overtuigen…
foto’s: courtesy of the artist @ Het Atelier
Growing Things, een samenwerking tussen kunstenares Stéphanie Leblon en curator/buurtverbinder Marleen Scevenels, is van 17 augustus tot 8 september te zien in Het Atelier in Brugge. Het project werd gesubsidieerd door Stad Brugge.
