Het zijn twee korte momenten van de dag, elk zo’n kwartier lang. Wanneer de schemering van de lucht overgaat in dag of nacht kleurt de hemel met een specifiek blauw. Een fragment dat nauwelijks opgemerkt wordt door het verwaande hedendaagse oog, dat in een subtiele wenk aan de menselijke aandacht lijkt te willen ontsnappen. “Aan de rand die de werkelijkheid scheidt van de verwoording ervan,” zoals de Franse auteur Alexis Gloaguen het mooi omschreef.
Het is de naam van een historisch tijdsgewricht ook. Een collectie van een Franse uitgeverij. Een parfum. Een theehuisje in het zeemzoete Essaouira met de talrijke blauwe luikjes. Het kenmerkt ook het hele oeuvre van cineast David Lynch, lijkt het wel, dat zich vaak op het kantelpunt afspeelt tussen twee evenwaardige vormen van realiteit.
Nu ook de titel van een tentoonstelling.
Kristoff Tillieu van Black Swan Gallery liet alle invloeden en associaties die het Blauwe Uur oproepen de vrije loop bij de samenstelling van de expo. Zoals steeds vertrok hij van de idee, als startpunt voor een lange speurtocht naar alle vertakkingen en uithoeken van het denkproces, om uit te monden in een uiterst coherent nieuw verhaal. “We begeven ons in die schemerzone, waar we in elke ruimte in een scène worden binnen getrokken,” vertelt hij. “Gaan we onze onschuld bewaren? Of verliezen we die onderweg?”
Onschuld? Een beladen thema. Hebben we schuld aan een moment in een wereld die aan ons voorbijglijdt, of fluistert deze ons een gevoel van schuld in die, als we niet waakzaam blijven, steeds om de hoek schuilt? Heeft kunst hier geen gelijkaardige rol in? “Het begint onscherp,” zegt Krtistoff, “maar er tekent zich een pad af.” De werken in de expo dienen als schuchtere aanwijzingen, ijkpunten in een onzekere tocht, zonder scherp afgebakende bestemming. “Het einde blijft open en vraagt om invulling van de kijker.”
Een open einde. Het hoeft niet te persé nergens toe te leiden. Het leven mag zich dan nog overwegend in een schemerzone af te spelen, in l’heure blue, het belet niet dat er op de tocht boeiende en relevante inzichten kunnen worden gesprokkeld, net voor het licht, net voor het duister.
foto’s: courtesy Black Swan Gallery
Het blauwe uur, met werk van Semâ Bekirovic, Koen Broos, Lieven Decabooter, Matt de Groot, Giannina Urmeneta Ottiker, Bart Slangen, Daphne van de Velde; Jan Van Oost, Guy Vording en Jenny Ymker loopt nog tot 16 juni 2024 bij Black Swan Gallery in Brugge. Klik hier voor alle info.
- R.I.P. Guillaume Bijl, een ode in 3 reportages - juni 21, 2025
- Post-What!? – het vrolijk en verontrustende wereldbeeld van Sebastiaan Van Doninck bij Rufus Gallery - juni 21, 2025
- Relativiteit als uitgangspunt, de Griekse kunstenares Serolod biedt de subtiele interpretatie van de werkelijkheid - juni 21, 2025
