Voor velen gewoonweg de beste hedendaagse Belgische kunstenaar… Niet zeker op welke basis je kunstenaars moet vergelijken om dit te beweren, zo er al zoiets bestaat als een vergelijkingsbasis. Het lijkt me een contradictie. Niettemin, ik heb op verschillende gelegenheden voor een werk van Borremans morgen staan, en telkens overspoelt me hetzelfde gevoel: ontzag.
Ik zou kunnen achterhalen waar dat gevoel vandaan komt, het in alle aspecten onderzoeken, een technische analyse uitvoeren op de werken en van daaruit ontleden hoe ze dit effect sorteren. Maar waarom zou ik dit willen doen? Is dit niet uiteindelijk de bedoeling niet van kunst? Ontzag inboezemen.
Een beetje achtergrond is echter geen overbodige luxe. In die zin is het zeker de moeite om het interview te (her)bekijken die Borremans had met Art This Week ter gelegenheid van zijn tentoonstelling “As sweet as it gets” in het Dallas Museum of Art in 2015. Daarin leren we onder meer dat Borremans pas op zijn 35e met schilderen begon, uit een soort noodzaak om in dialoog te treden met de toeschouwers. De etsen die hij ervoor maakte konden maar op matige interesse rekenen, terwijl hij blijkbaar een onweerstaanbare drang had om gezien te worden, om het gesprek aan te gaan, om in zekere zin gelezen te worden. Tijdens het interview diept Borremans ook enkele iconische werken die op de tentoonstelling te zien waren uit.
Onmisbaar materiaal voor de fans van Borremans! (ook voor de niet-fans overigens). Geniet mee:
januari 3, 2017
Als ik voor zijn werk stond in Bozar vroeg ik mij enkel af, waarom heb ik zo iets niet gemaakt.
Ben (Bernard M) Peeters
oktober 18, 2020
Borremans is een absolute wereldtopper !