PARKLIFE, een mijmering over onze relatie tot de natuur, gecureerd door Stief DeSmet

Posted By Frederic De Meyer

Het lijkt een paradox: een kunstenaar die de ongereptheid van de natuur wil uitbeelden -veelal noemen we deze een romanticus- zet door zijn daad deze ‘wilde natuur’ meteen ook naar zijn hand. De drang van de mens om zijn omgeving te beheersen en in zijn voordeel te benutten treft ook de kunstenaar die terug wil keren naar de onaangeroerde staat van de natuur: door het uit te beelden neemt hij er bezit van, niet zozeer in het uitgebeelde zelf, maar in de beleving ervan. Als heerser over de elementen tracht hij zijn ondergeschiktheid eraan te verwoorden.

Wellicht dient een ‘park’ hier als ultiem voorbeeld. Stukjes wilde natuur willen we afbakenen en temmen tot netjes bewandelbare paden en opgelegde richtingen. Natuur wordt omgevormd tot voorgekauwde beleving. Is dit de manier waarop ook kunstenaars waarnemingen manipuleren? “Onze tuinen en parken zijn geen willekeurige plekken”, mijmert kunstenaar Stief DeSmet. “Ze refereren naar reëele of fictieve landschappen waarbij de concrete blik óf de droom als medium dient.”

Stief werd gevraagd als curator voor een zomertentoonstelling in de tuinen van Hof ter Saksen in Beveren. “Ik ben geen curator pure sang”, geeft hij toe. “Ik benaderde de samenstelling en artistieke invulling voor PARKLIFE (and then I’m happy for the rest of the day) dan ook vanuit de praktijk, als maker. Meer vanuit de buik, dan vanuit het hoofd.”

Het weerhield hem niet verder na te denken over de analogie tussen de notie ‘park’ en de praktijk van kunstenaars. Hijzelf herkent drie wijzen waarop de mens een park concipieert: “Er zijn de kosmische parklandschappen die onleefbaar zijn voor de mens en die volledig gedomineerd worden door de krachten van de natuur. In het romantische parklandschap kan de mens zijn plek vinden, maar dient hij toch ten alle tijde rekening te houden met een dominante aanwezigheid van ongerepte natuur.
Terwijl het klassieke model kan gezien worden als een louter menselijke expressie waarbij de
natuur ten dienste staat van ons gebruik.” Hij ziet er meteen parallellen in met de kunstenaar: “ook beeldend kunstenaars maken een gevoelsmatige of weldoordachte keuze in hun manier van representatie. Het typeert in vele gevallen hun harmonische of ambigue verhouding tegenover de natuur.”

Deze vaststelling diende als leidraad voor zijn selectie van de kunstenaars op deze expo. Zeven kunstenaars en (minstens) evenveel manieren om de relatie tussen mens en natuur te onderzoeken, in een omgeving die zelf reeds als metafoor dient voor deze verhouding, het is alleszins een gelaagdheid die de bezoeker uitnodigt om verder na te denken. Al kan deze ook ongedwongen genieten van de ervaring. “Er kan veel, maar vooral : er moét niets”, benadrukt Stief.

fiti’s: Mar Van Esbroeck

PARKLIFE (and then I’m happy for the rest of the day) vindt plaats van 1 juni tot 8 oktober in Hof ter Saksen in Beveren. Deelnemende kunstenaars: Leyla Aydoslu, Hilde Borgermans, Theo De Meyer, Johan De Wit, Joost Pauwaert, Stief DeSmet en Filip Vervaet. Klik hier voor alle info!