TheArtcouch heeft er dit jaar al over geschreven: in het Belgisch paviljoen van de 60ste Kunstbiënnale in Venetië verblijven dit jaar zeven reuzen. En het zijn niet zomaar de eerste de beste reuzen: Edgard l’Motard, Akerbeltz, Babette, Erasmus, Mettekoe, Julia en Dame Nuje Patat zijn elk op hun manier vertegenwoordigers van een gemeenschap. Elk heeft zijn eigen verhaal, karakter en esthetiek. Petticoat Government, een kunstenaarscollectief dat zich richt op de intersectionele en gendergelijkheid binnen de kunst, heeft de reuzen niet alleen als culturele symbolen gekozen, maar ook als dragers van sociale en politieke boodschappen. Deze tentoonstelling onderstreept hoe folklore kan fungeren als een krachtige manier om verhalen te vertellen en gemeenschappen te verbinden, vooral in een tijd waarin culturele identiteiten voortdurend worden uitgedaagd en herdefinieerd. Waar reuzen normaliter geworteld zijn in een gemeenschap en die hoogst zelden verlaten, werden deze 7 reuzen als het ware uitgezonden om niet alleen naar Venetië, maar straks ook naar Charleroi en Duinkerken te reizen en zo als levende symbolen te fungeren van een dynamische culturele dialoog.
Clem le Fou / Clem het Zotteke
Toen hij hoorde dat Petticoat Government 7 reuzen samenbracht had Clem le Fou nog maar één verlangen: zijn soortgenoten te bezoeken. Clem is een wat atypische reus. Hoewel hij nog maar een half jaar geleden geboren werd, meet hij ruim 3 meter, voor een reus al heel behoorlijk, maar nog lang niet van de grootste (er zijn er van meer dan 10 meter). In tegenstelling tot de meeste van zijn collega’s is Clem solitair én reislustig.
Hij behoort tot geen enkele organisatie of gemeenschap, is behoorlijk individualistisch zoals het een jonge reus betaamt, maar hij kent geen groter plezier dan rond te trekken, met nieuwe mensen op te trekken en met andere reuzen relaties aan te knopen. Hij wordt vaak met verwondering en begeestering onthaald, waar hij komt herontdekken mensen vaak door zijn betoverende speelsheid hun kinderlijke nieuwsgierigheid. Je kon hem in februari tegenkomen in Oostende, waar hij gedoopt werd door James Ensor, vervolgens in het Mudel in Deinze tijdens de 9e Biënnale van de Schilderkunst, maar zijn eerste buitenlandse trip leidde hem naar Venetië.
Het was een hele onderneming voor Clem le Fou om zijn Brusselse habitat aan de Zavel te verlaten en naar la Serenissima te trekken. Na het overwinnen van vele praktische en administratieve obstakels, en geholpen door het toeval in de persoon van Louis Lallier van het Young Curators Programme, slaagde hij er afgelopen zondag in om per boot aan de Giardini aan te meren en de heilige grond van de Biënnale te betreden. Zijn soortgenoten keken goedkeurend toe toen hij zijn reuzendans rondom hen tot een opzwepend einde bracht, voorwaar een historisch moment in de annalen van de reuzengemeenschap.
Il était une fois … / Er was eens …
Clem le Fou is een creatie van de Brusselse kunstenaar Clément Jacques-Vossen, die met de regelmaat van de klok heraldische en folkloristische elementen in zijn vaak autobiografische schilderijen verwerkt. Zijn reus Clem le Fou werd afgelopen februari in Oostende gedoopt met noordzeewater door James Ensor, bij de gelegenheid van zijn eerste solotentoonstelling aldaar in Galerie P.
Woensdag 25 september van 17u tot 21u30 wordt de terugkeer van Clem le Fou gevierd op de Zavel en stelt Clément zijn nieuwste werk voor in de tentoonstelling Il était une fois… bij Jonathan F Kugel, Watteeustraat 16. Bij die gelegenheid wordt ook de nieuwe publicatie Façadeklasjer van Hans Theys over het werk van Clément gepresenteerd door niemand minder dan Rob Vanoudenhoven. Wees er maar zeker van dat Clem le Fou aanwezig zal zijn en honderduit over zijn reisavonturen zal vertellen!
Foto’s: © Marc Smeets, Sofie Baert
De tentoonstelling ‘Il était une fois …’ van Clément Jacques-Vossen loopt van 25 september tot 6 oktober in Ten huize Jonathan F Kugel, Watteeustraat 16 Brussel en wordt georganiseerd door Galerie P.
