‘Foreigners everywhere!‘, zo luidt de titel, of de strijdkreet zo je wilt, van de 60e Biënnale van Venetië. De dubbelzinnigheid van de titel is de curator van deze editie, Adriano Pedrosa, niet ontgaan. Een stad van 50,000 vaste inwoners veroverd te weten door een horde kunstliefhebbers, die de stad op een normale biënnaledag dag tot 165,000 opblaast, het is een vaststelling meer dan een titel. Een zelfverwijt ook naar het circus errond? Misschien, al wijst Pedrosa op nog andere lagen in de titel. Vreemdelingen zijn overal, in groeiende mate, Venetië zelf is gebouwd door Romeinse vluchtelingen. Maar bovenal is ieder van ons, in hoge mate, een vreemde voor zichzelf.
Zo bekeken biedt de titel heel wat mogelijke perspectieven.
Eentje nog. De curator is lang niet blind voor de uitdagingen die gepaard gaan met de nieuwe migratiestromen. De Biënnale wil hij dan ook als canvas gebruiken voor een reflectie over “the perils and pitfalls of language, translation, nationality, expressing differences and disparities conditioned by identity, nationality, race, gender, sexuality, freedom, and wealth.” Plots gaat het thema wel heel erg breed, maar ook ontzetten relevant en actueel.
Kunst is bij uitstek het middel om met spanningen om te gaan, om contradicties en verschillende bewegingen met elkaar te verzoenen. In die zin is de titel alvast uitstekend gekozen voor een kunstevenement.
Komende weken gaan we uitgebreid op zoek naar mogelijke antwoorden op de vraag, hoe kunstenaars naar het centrale thema aankijken. Maar geniet alvast van de eerste indrukken op de opening in de Arsenale, met deze stille reportage van VernissageTV:
