Kunst en technologie, het is een mix die de laatste jaren in toenemende mate voorkomt. Een boeiende mix alvast, die het actiedomein van de plastische kunst op talrijke manieren verlegt. Vaak vormt deze combinatie een nieuwe manier voor kunstenaars om met hun publiek in contact te komen, zoals in het project The Life van Marina Abramović, of om nieuwe linken te leggen, zoals de Turkse kunstenaar Refik Anadol, die Big Data gebruikt om miljoenen documenten op een visueel vernieuwende manier in kunst te gieten.
Deze combinatie vormt het uitgangspunt voor het initiatief van Zebrastraat van de Stichting Liedts-Meesen, die sinds 2005 om de twee jaar een New Technological Art Award (NTAA) uitreikt, en de inzendingen ook in een tentoonstelling aan het publiek toont.
Uit de 20 geselecteerde kunstenaars blijkt zeker dat dit initiatief een internationale allure heeft -deelnemers komen onder meer uit Rusland, de VS en Brazilië-, en een heel diverse inkijk biedt op hoe het gegeven vorm kan vatten. Kunstenaars experimenteren er met geur en geluid, verkennen nieuwe paden om de bezoekers te betrekken met of in het kunstwerk, of bieden nieuwe perspectieven op maatschappelijke tendensen en problemen.
De NTAA expo start pas op 5 februari, maar uit het persdossier waarin de inzendingen worden uitgelegd heb ik alleszins een top 3 gedistilleerd van werken waar ik me in wil gaan verdiepen -een lastige keuze overigens.
Peter Burr – Dirtscraper (2020)
“Dirtscraper simulates an underground structure whose ‘smart architecture’ is overseen by Artificial Intelligences -spacial and social designers that observe, learn, and make changes to the system.” Welkom in een eerste soort metaverse waarin, als ik het goed versta, de kijkers boodschappen aan elkaar kunnen achterlaten en verhalen vertellen over de omgeving waarin ze zich bevinden. Het lijkt gecompliceerd, misschien is het daarom wel dat mijn nieuwsgierigheid gewekt is…
Grégory Chatonsky – Terre Seconde (2019)
“Generated from millions of data -images, texts and sounds- found on the internet, Terre Seconde takes the form of an evolving installation. Initiated following experiments with deep learning software, the project was inspired by the observation that the machine was becoming capable of automatically producing a phenomenal quantity of realistic images from an accumulation of data on the Web. This realism is similar to the world we know, but it is not an identical reproduction.” Ik weet niet of ik aan een vorm van escapisme lijd, maar deze leek mij meteen ook intrigeren. Een nieuwe werkelijkheid bouwen op basis van materiaal uit onze ‘echte’ werkelijkheid, voor zover het internet deze capteert. Razend benieuwd wat dit geeft…
Larbitssister – Crypto Miner Car (2021)
“Central in the installation is a crypto mining rig with GPU units hacked to recover waste heat and fuel little electric cars, whilst crypto-currency is being mined. The experimental work explores the shifting nature of the digital economy in the light of ecological and social crisis.” Ik zal het maar toegeven: ik snap vooralsnog niets van cryptogeld, laat staan hoe het digitaal ontginnen ervan in zijn werk gaat, maar wanneer het in een kunstinstallatie wordt gegoten dat ook nog maatschappelijke problemen wil aankaarten, gaan er allerlei alarmbellen rinkelen in mijn hoofd: hier moet ik meer over weten! Het lijkt me alleszins onweerstaanbaar…
NTTA
Van 5 februari tot 13 maart 2022
Zebrastraat, Stichting Liedts-Meesen, Gent
www.zebrastraat.be
