Ik ken niet zoveel Belgische kunstenaars die op een publieke plek in Parijs de vrijheid kregen om een installatie te plaatsen. Enfin, om preciezer te zijn: ik ken er slechts één. Eind 2019 mocht Arne Quinze zijn installatie Le beau rêveur onthullen aan het Parijse publiek, op een plek die beladen is met historische symboliek, en een nieuw élan genoot met een aantal projecten zoals een nieuw congrescentrum en een hotelcomplex: de Porte de Versaille.
Het werk geeft goed de centrale thema’s weer in Arnes werk: kunst gebruiken als verbindingsmiddel tussen mensen, de urbane omgeving terug wat menselijkheid -en vooral natuurlijkheid- bieden. “Kleur, diversiteit, dat hebben we nodig. Niet meer dat überminimalisme. Mensen verlangen naar meer menselijke steden. Mijn sculpturen zijn een poging om die explosie van kracht en kleur in de natuur na te bootsen – een tegengif voor de grijsheid van onze metropolen”, vertelde hij in een recent interview met Annelies Vanbelle en Frederic De Meyer.
Een mooie ambitie alleszins, maar om het waar te maken heeft het heel wat voeten in de aarde, zo blijkt. Het 12 meter hoge metalen bloem is het product van een lange studie -waarvoor hij de inspiratie in zijn eigen tuin vond-, maar evenzeer van intensieve arbeid. De opbouw van, en de reflectie over het hele project biedt alleszins een boeiende inkijk in het leven en werk van Arne Quinze.
Ontdek het even mee, in zijn eigen woorden:
februari 7, 2021
Als er 1 kunst is die Arne beheerst dan is het die van zijn rommel als kunst duur te verkopen
februari 7, 2021
Hoort thuis in een park !
februari 9, 2021
Het is gewoon prachtig !