Ik zag het werk van Anne Marie Laureys voor het eerst bij Galerie 10a in Otegem. Ik heb moet tot mijn grote schaamte toegeven dat ik in regel weinig voeling met beeldhouwkunst en keramiek, al heb ik geen idee waarom precies. Er zijn niettemin uitzonderingen, beelden die me diep weten te ontroeren, die met hun aura mijn gehele denk- en waarnemingsveld weten in te palmen. Laureys is er ongetwijfeld een van.
Moeilijk te achterhalen vanwaar deze onmiddellijk fascinatie vandaan komt. Misschien het feit dat de vormen en kleuren in geen enkele herkenbare visuele categorie lijken te horen, maar waar je je niettemin spontaan mee lijkt te willen vereenzelvigen. Organisch en onvolmaakt, grillig en onvoorspelbaar maar steeds behept met een subtiele zachtheid, de beelden van Laureys lijken een nieuwe tal te hebben ontwikkelt die we enkel intuïtief kunnen benaderen om er de betekenis van te doorgronden.
De kunstenares krijgt -blijkbaar voor het eerst- een tentoonstelling in Brussel, in een van de ruimtes van de Fondation hermès: La Verrière. De curator van de expo, Joël Riff, gaf het de titel Bise mee, niet als verwijzing naar de gangbare welkomsgroet, maar naar de koosnaam voor de Noorderwind die regelmatig door Europa waait. Een meteorologische metafoor die een bijkomend raadsel voegt aan het werk van Laureys, net als de beslissing van de curator om haar in gezelschap te tonen van een zeldzaam werk van Auguste Rodin en de schilderijen van Maude Maris. Aan elk van ons om het mysterie te doorgronden, of het je gewoonweg laten overspoelen…
De expo Bise met werk van Anne Marie Laureys loopt tot 29 juli in La Verrière, Brussel. Klik hier voor alle info!
- Vanessa Van Meerhaeghe: De taal van de kunst als bevrijding van de maatschappelijke blik - juni 14, 2025
- (open brief) Mevrouw de minister, u vergist zich - juni 14, 2025
- Zet jouw kunstevent deze zomer in de schijnwerpers! - juni 11, 2025
