Een Wunderwall, zowel voor kunstliefhebbers, verzamelaars en kunstenaars is het een plek om zich, zoals het woord aangeeft, te verwonderen, maar ook om in te verdwalen en zijn gedachten de vrije loopt te laten. De komende weken nemen we een kijkje in de Wunderwall van onze lezers. Deze week selecteerden we de Wunderwall van Wim V. Heb je zelf een Wunderwall met -voornamelijk- Belgische kunstenaars? Laat het ons weten!
Sommige verzamelaars zien hun collectie als tastbare herinneringen aan plaatsen of expo’s die ze bezochten, een specifiek gevoel dat verbonden is met een specifiek werk, of ontmoetingen en gesprekken met kunstenaars. Ons geheugen is niet feilloos, het is vaak zelfs misleidend. Kunstwerken kunnen in die zin dienen als ankerpunten waaraan je het verhaal van je leven kan koppelen en er consistentie aan geven.
“Ik kan er echt van genieten om er een beetje in te verdwalen”, schrijft Wim V. ons over zijn wunderwall. “Sowieso roept het herinneringen op van bezoeken aan tentoonstellingen en steden die ik bezocht.” Een wunderwall die met dit opzet wordt samengesteld hoeft daarom niet exorbitante budgetten te vergen. Zo is Wim grote fan van Hans Op de Beeck: “een originele aquarel zat niet in de mogelijkheden, maar heel blij met deze editie, die een beetje is gebaseerd op de video Night Time“, vertelt hij.
De wunderwall van Wim is dan ook gevuld met edities en prints, hoewel hij er zoveel als mogelijk kleiner origineel werk van jonge of minder bekende kunstenaars in opneemt, zoals Aline Verstraten: “een jonge kunstenares, ik vind het een heel sterk, ietwat mysterieus werk”. Hij maakt regelmatig kleine aanpassingen, bijvoorbeeld met het werk van Manu Bloemen uit het kunstenaarsboek Uitgestald -1, waarvan hij om de paar maanden een ander werk in zijn wunderwall hangt. Soms kiest hij op basis van de sfeer die een werk oproept, zoals bij Joëlle Janssens (“mooi en sfeervol”) of Sara Bomans (“een heel sfeervol beeld dat ook werd gebruikt als hoes van een single van Astronaute”), soms omdat het hem uitnodigt verder te denken, zoals bij de tekening van Sam Ballet met de tekst Trying to read her thoughts.
Deze aanpak verhindert niet dat er gekende namen in voorkomen. Zo bespeuren we een editie van de engel van Berlinde De Bruyckere, gemaakt naar aanleiding van de tentoonstelling Engelenkeel in Maastricht, een editie van Bendt Eyckermans (“Het Tegenlicht”), gebaseerd op een origineel werk op papier, of een print van Rinus Van de Velde, “gekregen bij de aanschaf van mijn museumpas.”
Een beetje ambitie mag met de opbouw van een wunderwall, ook met een beperkt budget. Het belangrijkste is, zoals de naam het al aangeeft, dat je het blijft verwonderen, en inspireren…
Meer weten over wundwalls? Mis het dossier niet in de oktobereditie van TheArtCouch magazine! Abonneer je nu:
Overweeg je zelf een collectie op te starten of verder uit te bouwen en wil je graag wat extern advies? Klik hier!
