Enkele weken terug schreven we over het kunstcollectief Art Nomaden, dat via gemeenschappelijk gecureerde tentoonstellingen de uitwisseling en kruisbestuiving tussen kunstenaars wil stimuleren. Deze zomer strijkt het met twee opeenvolgende expo’s neer in Antwerpen, bij Rémy-Wezenbeek aan de Kattendijk. Op 15 juli start het tweede deel van deze reeks, met daarin (minstens) twee opvallende gastkunstenaars die met hun werk de verhouding van de mens tot zijn omgeving bestuderen, zij het op heel verschillende manieren.
Het werk van Zjos Meyvis kan het best opgevat worden als een kritische maar luchtige blik op de stand van zaken in het antropoceen, waarin zelfs natuurlijke gebeurtenissen zoals bestuiving niet meer mogelijk is zonder de helpende menselijke hand -of beeldt de mens zich enkel in dat het de natuur een handje moet helpen? Het is in ons huidig tijdbestek niet eens zo’n absurde vraag, hoe retorisch ze ook moge klinken. Zijn artificiële bestuiver toont misschien wel aan dat we op het punt gekomen zijn waar we niet meer de natuur aan onze wil en eisen willen onderwerpen -overigens mooi beschreven in het nieuwste boek van Philipp Blom- maar eerder bekijken vanuit een kolonialistische vorm van paternalisme: we zullen de natuur wat helpen in haar evolutie. We weten intussen wat er van het kolonialistisch gedachtengoed is geworden: het heeft gewoonweg een nieuwe vorm aangenomen.
Waar Zjos duidt probeert Yasmine Akondo te ageren door de ruimte naar haar hand te zetten. “Het gaat hem over hoe we iets benaderen, wat we voelen wanneer we een ruimte binnen lopen”, schrijft ze op haar website, “hoe wij deel worden van iets anders, hoe we voelen wat er word gezegd zonder één woord te moeten uitspreken.” De scheppende mens als onderdeel van een groter geheel, die er wel in intervenieert, maar in alle bescheidenheid. “In mijn ideale wereld, is mijn sculptuur slechts deel van een verhaal, een onderdeel van een scenografie. Het kunstwerk is de ruimte, het kunstwerk is hoe de omgeving binnenkomt bij jou.” Het is precies hoe de mens zich in vroegere tijden verhield tot de natuur. Daarom mag het niet verbazen dat Yasmine teruggrijpt naar klassieke mythologieën en legendes van over de hele wereld, al vermengt ze dit gegeven graag met haar eigen verbeelding en denkwijze. Misschien schuilt hierin ook de levensles, dat de mens terug moet leren evolueren met de natuur, op hetzelfde tempo, in plaats van het te willen onderwerpen…
courtesy Art Nomaden
De expositie Till The Next Time Bye Bye loopt tot het weekend van 9-10 september en is elk tweede weekend te bekijken. Klik hier voor alle info!
