Nature versus nurture, het is wel meer een dankbaar onderwerp voor kunstenaars. De Duits-Franse kunstenares Gloria Friedmann werpt niettemin een bijzondere blik op dit thema. Al sinds de jaren 1980 onderzoekt zij in haar sculpturen, installaties en performances de relatie tussen mens, natuur en dier, waarmee ze thema’s als vergankelijkheid, coexistentie en de spanning tussen cultuur en natuur wil verkennen.
Een van haar vroegste werken, een herinterpretatie van de Mer de Glace uit 1983, symboliseert de kwetsbaarheid van natuurlijke fenomenen, meer dan ooit brandend actueel. Kunstcriticus Éric Troncy omschrijft haar werk als een poëtische benadering van minimalistische kunst, waarbij het landschap fungeert als een essentiële omgeving voor de mens. Dieren nemen een centrale plaats in binnen haar oeuvre. Of het nu gaat om tropische karaokescènes of hybride figuren waarin mens en dier samensmelten, Friedmann reflecteert op de complexe relatie tussen beide. Haar performances uit de jaren 1990, waarin zij mens en dier samenbrengt, lijken vooruit te lopen op hedendaagse discussies over ecologie en ethiek.
Wat Friedmanns werk bijzonder maakt, is de manier waarop ze verschillende disciplines en materialen samenbrengt. Haar artistieke zoektocht blijft zich ontwikkelen, met recente creaties die blijven reflecteren op de relatie tussen mens en natuur. In Les Magiciens du temps d’arrêt worden niet alleen haar bekendste werken getoond, maar ook nieuwere sculpturen en installaties die haar voortdurende artistieke evolutie illustreren.
De expo biedt een boeiend overzicht van een originele kunstenares, die vragen oproept over de balans tussen het kunstmatige en het natuurlijke, het tijdelijke en het blijvende, en hoe wij ons als mens daartoe verhouden.
Vue in situ © Samantha Wilvert, Courtesy C&B
Gloria Friedmann , Les magiciens du temps d’arrêt is nog tot 1 maart te zien bij Galerie Ceysson & Bénétière, Luxembourg
