Geen idee waar het vandaan komt, maar ik heb een sterke voorliefde voor kunst op papier. Misschien is komt het door de broosheid van het materiaal, de verwantschap met de schetsboeken van kunstenaars die ik zo veel meer sprekend vind voor hun denkwereld, in vergelijking met hun ‘affe’ werk op een vlekkeloze witte muur. Misschien komt het door de associatie met mijn andere grote liefde voor boeken. Beide houden een belofte in iets te kunnen ontdekken dat ik nog niet heb verkend, een mentaal territorium dat ik nog niet heb bewandeld. Een doek of een beeldhouwwerk heeft dit ook, natuurlijk, maar op een of andere manier lijkt werk op papier me rauwer, dichter bij de kern van de oorspronkelijke gedachte.
Misschien verwoordt Daan Rau het beter wanneer hij in de inleiding tot de expo die hij cureert bij Lloyd de analogie maakt tussen tekenaars en dichters, voor wie papier “het geliefkoosde materiaal” is. Is een tekening en een gedicht onderling inwisselbaar? Het klinkt wat makkelijk, maar waarheden hoeven niet noodzakelijk complex te zijn.
Voor de expo ‘Een wereld op papier’ selecteerde Daan een heel divers scala aan beeldende dichters. Ze werden netjes afzonderlijk gehangen in de ruimte. Ze door elkaar hangen zou in dit geval een onmogelijke opgave zijn, het zou te snel afleiden van de essentie van de wereld die ze scheppen. Zo vertrekt Stephanie Gildemyn bijvoorbeeld van de mythe van Sisyphus, of tenminste de robuuste interpretatie die Camus ervan had, terwijl Goedele Peeters onder meer vier bijzonder verfijnde werken toont met bloemmotief, hangend boven twee boxen met een gedicht (Walt Whitman in de ene), een foto en een delicaat stukje stof. Onmogelijk om dit door elkaar te tonen, een kunstenaar heeft per slot van rekening ook recht op een eigen plek om zijn wereld in vorm te geven.
Hoe verschillend ook, de werken van deze kunstenaars -alle in deze expo- zitten vol achterliggende betekenis; onverhuld, maar ook niet zomaar te vatten. Het is zoals met het materiaal waarop ze werken: ze houden een ingehouden belofte in tot een dieper gelegen essentie, een mysterie om te doorgronden.
De blauwe reeks van Stephanie had misschien wat meer ademruimte verdiend, en van Els Vos had ik persoonlijk liever de meer abstracte composities gezien (te ontdekken in haar boek), maar niettemin biedt deze expo een rijke combinatie van gevoeligheden en wereldvisies, die voor mij alleszins een hoogtepunt vindt in het werk van Marnix Everaert. Wat op het eerste zicht een botanische encyclopedie lijkt zoals Darwin die had kunnen optekenen, blijkt bij nader onderzoek een dwingende uitnodiging te bevatten om -misschien op de manier van Darwin- stil te staan bij de eenvoudige wonderen die ons omringen; om de diepgang van het leven in al haar organische vormen tot ons te laten doordringen. De tekeningen ogen wetenschappelijk, maar zijn boodschap is meditatief. Een boeiende wisselwerking op elk afzonderlijk blad. Ik gaf me onmiddellijk gewonnen…
(een tip: bekijk zeker ook zijn andere tekeningen in de map!)
foto’s: TheArtCouch
Een wereld op papier loopt van 2 december tot 8 januari 2023 bij Galerie Lloyd in Oostende. Klik hier voor alle info!
Werken van: Andronikos Boulougouris • Marnix Everaert • Stephanie Gildemyn • Geert Opsomer • Goedele Peeters • Kathleen Van Houtte • Els Vos
