Ule Ewelt, van oerinstinct naar een nieuwe manier van kijken
Zitten er nog primitieve instincten in ons? Is het überhaupt nog zinvol die te hebben, voor de ‘moderne’ mens die zelfs geen fysiek gebaar meer hoeft te maken om iets te weten, een order uit te voeren of iets gedaan te krijgen? Vermoedelijk blijven er restanten over. Wat de mens aan instinct doorheen de evolutie heeft vergaard, kan niet zomaar in twee eeuwen moderniteit weggevaagd zijn. Al zullen slechts weinigen zich nog op dat...
De bloemen van Georgia O’Keeffe, vanuit een ander perspectief bekeken
Al sinds ze haar reeks voor het eerst aan het publiek toonde, zowat een eeuw geleden, wordt in de bloemen van Georgia O’Keeffe een seksuele symboliek toegedicht. Zelf bleef ze steevast ontkennen dat dit haar bedoeling was, waardoor de overwegend mannelijke kliek van kunstcritici dan maar zinspeelden op onderliggende onbewuste driften om de sensualiteit in de beelden te duiden. Nog los van het feit dat, om in Freudiaanse terminologie...
Daniela Chirion en de herontdekking van de hemel
Op het ogenblik dat Daniela mij haar nieuwste reeks omschrijft, lees ik het nieuwste boek van de analytische filosoof Bernardo Kastrup. Het is niet de eerste keer dat me dit overkomt: een perfecte ‘synchroniciteit’ tussen mijn lectuur en de ontmoeting met een kunstwerk, of een gesprek met een kunstenaar. Zó vaak zelfs, dat ik mezelf ervan verdenk hier onbewust naar op zoek te zijn, zo niet het verband tussen beide op een...
Honderd jaar De Toverberg, een magische conversatie in een reeks portretten gevat
Wie De Toverberg gelezen heeft, heeft vermoedelijk de viering van het honderdjarig bestaan van het boek niet nodig om er regelmatig aan terug te denken. Het is zo’n boek dat aan je lijf blijft plakken – in goede zin, hoewel het lang geen comfortabel boek is. De ellenlange discussies tussen Settembrini en Naphta, en daartussen de aarzelende ontluiking van Castorp als autonoom individu, worden soms voorgesteld als bildungsroman, dan...
Kunst, blasfemie en de paradox van vrijheid in een merkwaardige expo gegoten
Kunst en vrijheid lijken haast onlosmakelijk met elkaar verbonden. Sinds de romantiek hebben kunstenaars een vrijheid opgeëist waar ‘gewone stervelingen’ alleen maar van kunnen dromen. Anders denken, zich ontdoen van maatschappelijke conventies, de heersende moraal terzijde schuiven en de geest vrij laten experimenteren—het hoort bij het beeld van de ontembare kunstenaar die zijn wildste fantasieën loslaat op een onvoorbereid publiek....
