Sense(i) van Lode Laperre en Yumiko Yoneda, een rustgevende contradictie
Sinds Lode me van deze expo vertelde, beeld ik het me in. Lode en Yumiko Yoneda in dezelfde ruimte. Dit moet knallen, op een of andere manier. Knallen in omgekeerde, ingetogen zin: imploderen. Ze vormen ogenschijnlijk een antagonisme. De kleurrijke gelaagdheid van Lode contrasteert fel met de broze eenvoud van Yumiko. De zachte drang naar perfectie met de ruwe onvoorspelbaarheid van de groeven. Het bouwen en houwen, het gladstrijken...
Kunstboeken voor onder de Kerstboom, de keuze van Frederic De Meyer
Nauwelijks te geloven dat het al december is. Na moeilijke tijden is de kunstwereld in 2022 duidelijk in alle enthousiasme herboren. Dit gaf me persoonlijk wat weinig tijd om te lezen, tenminste niet over kunst. Niettemin, hierbij alvast een aantal boeken die elke kunstliefhebber wel zou moeten bekoren: Leesboeken over kunst: Het meest opvallende boek van dit jaar is ongetwijfeld Schaduwlicht van Petra Thijs, een biografie van de...
Bewust of onbewust naar kunst kijken? Een diepere duik in het werk ‘Naos Mandala’ van Lode Laperre
Onlangs las ik het boek ‘Inspiratie’ van de Ap Dijksterhuis. Hierin onderzoekt de Nederlandse psycholoog waar (onder meer) kunstenaars en wetenschappers hun inspiratie vandaan halen. Een van zijn conclusies luidt dat de ‘plotse ingeving’ die tot nieuwe inzichten en innovatie leidt voortkomt uit kennis die latent in het onbewuste aanwezig is en op een bepaald moment (er bestaan technieken om dit te stimuleren) in ons bewustzijn...
De voorbereiding op een expo… Lode Laperre – Enargeia
We volgden kunstenaar Lode Laperre op bij de voorbereidingen voor zijn solotentoonstelling Enargeia bij DAC eind oktober. Er komt heel wat bij kijken, zo blijkt… Geniet van deel I: J-30 dagen Lode Laperre Enargeia start op 28 oktober bij Decentralized Art Club, Sint-Amandsberg...
Een verbazingwekkend oeuvre: Michel Buylen in het MUDEL, Deinze
Het Museum van Deinze en de Leiestreek (MUDEL) zorgt wel regelmatig voor verbazingwekkende tentoonstellingen. Dat is voornamelijk dankzij de directeur van het museum, Wim Lammertijn, wiens eruditie duidelijk verder strekt dan ‘louter’ plastische kunsten. Maar ook binnen dit ‘beperkte’ domein durft hij grenzen te doorbreken, door minder bekende kunstenaars een podium te bieden, of door oncomfortabele maar...
