De zwarte hond van KRM strijkt opnieuw neer bij Galerie Solo, Antwerpen

Posted By Yves Joris

Wie op het Antwerpse Zuid rondstruint, beseft pas hoeveel kunst aanwezig is in het straatbeeld. Ik denk dan in de eerste plaats aan het gesloten Museum van Schone Kunsten of de prachtige gevels van de herenhuizen aan de Lambermontplaats. Maar het is ook de locatie waar tientallen galerijen neergestreken zijn om voorbijgangers te laten kennis maken met jonge of reeds gevestigde kunstenaars. Bij Galerie Solo herken ik zelfs een terugkerend koppel: Geza Jaeger en Chérif Zerdoumi, aka KRM.

Het is ondertussen al bijna twee en een half jaar geleden dat Geza en Chérif neerstreken in Antwerpen om ons kennis te laten maken met hun kunst. In het artikel ‘De kracht van tweevoud’ waar we reeds eerder over schreven, maakt u (opnieuw) kennis met dit duo dat steevast een zwarte hond in hun werken smokkelt.

Is er in de verstreken periode veel veranderd aan hun oeuvre? Gelukkig niet. Nog steeds vinden ze hun inspiratie in het dagelijks leven om vervolgens te hertalen naar hun caleidoscopisch oeuvre. Opnieuw verrassen ze met een tiental nieuwe werken waarbij collage en schilderkunst je meenemen in hun artistiek universum: een wereld waar ernst en knipoog elkaar afwisselen.

Onze highlights:

/1/ SCORP

Schorpioenen hebben hun reputatie niet mee. Dodelijk voor mens en dier, maar tegelijk zijn het ook nuttige opruimers van ongedierte. En deze primitieve geleedpotigen zijn de enige wezens die een nucleaire aanval kunnen overleven. Het is dan ook een bewuste keuze van KRM om net dit dier naar voren te schuiven tegen een achtergrond van posters uit de Eerste Wereldoorlog. De posters zijn overschilderd, hebben het afgelegd tegen de tijd. Maar een nieuwe dreiging steekt de kop op. Het woord ‘scorpion’ is niet volledig. Misschien sloeg de nucleaire armageddon wel net toe op het ogenblik dat de kunstenaar de dreiging aan de wereld wou tonen. Maar er is ook een teken van hoop: het KRM-hondje is al aanwezig op het schilderij en zal wellicht de dreiging ook overleven.

/2/ Anti-pub

De vuist gebald in woede. Het woord ‘Pub’ prominent aanwezig in het werk. Het is een aanklacht geworden tegen de duizenden commerciële prikkels waarmee we dagelijks geconfronteerd worden. We kijken mee over de schouder van het personage dat zich durft te verzetten. We weten alleen niet of we zelf ook al een vuist durven maken.

/3/ Pas de bras, pas de chocolat

Is er een betere manier om de absurditeit van de verschillende regels die ons in covidtijden worden opgelegd aan te klagen? ‘Pas de bras, pas de chocolat’ is een gezegde dat het overaanbod van absurde regels aan de kaak wil stellen. Op het werk zien we verschillende letters, maar we slagen er niet in om ze te begrijpen. De eerste keer dat ik het werk zag, stond ik te dicht om het figuurtje zonder armen te ontwaren. Misschien dat dit net is wat de kunstenaars willen zeggen? Neem afstand en dan wordt het allemaal duidelijk(er).

// Ga dat zien!

… want opnieuw slagen Geza en Chérif erin om met hun werk op een naïef-figuratieve wijze hun kijk op de wereld te bieden.
… want galeriehoudster Gerd Stevens weet als geen ander haar enthousiasme voor dit werk onder woorden te brengen.
… want dankzij de uitdrukking ‘pas de bras, pas de chocolat’ heb ik nogmaals kunnen genieten van ‘Intouchables’, de Franse film uit 2011 van het regisseursduo Olivier Nakache en Éric Toledano.

Scène uit de Franse film ‘Intouchables’.

PRAKTISCH:
De tentoonstelling KRM Chérif & Geza loopt vanaf 16 oktober bij Galerie Solo, Museumstraat 29, 2000 Antwerpen
Openingsuren: vrijdag en zaterdag van 13.30 tot 17.30u, of op afspraak
http://www.geza-cherif.com/
https://galeriesolo.be/