“Looking forward”, een fijne selectie kunst op papier bij Keteleer Antwerpen

Posted By The ArtCouch

Voor wie het nog niet wist: Deweer Gallery houdt op te bestaan, maar dat betekent niet dat de broers Deweer meteen op pensioen trekken. De inboedel, alsook de kunstenaars die verbonden waren aan de galerij, verhuizen naar Keteleer Gallery in Antwerpen, collega’s-zielsverwanten waarmee ze reeds jaren een nauwe band onderhouden.

Voor wie de galerijen kent hoeft dit geen verrassing te zijn: de slow art filosofie van beide sluit naadloos bij elkaar aan. In zekere zin is ook de geschiedenis van de galerij gelijklopend, de passie voor de kunst werd overgedragen van de ouders op de nazaten, en ze delen hierdoor dezelfde waarden: een warme, familiale aanpak, “waarbij élke kunstenaar op de eerste plaats komt”, aldus Frederick Keteleer. Het zal de reden zijn waarom geen enkele kunstenaar van Deweer zich zorgen maakte bij de overdracht.

Gerald Deweer blijft echter actief betrokken bij de activiteiten van Keteleer Gallery. Hij zal verder advies verstrekken en hen begeleiden bij de internationale aanwezigheid van de galerij, zoals op Art Cologne. “Het is een nieuwe vorm van samenwerken tussen galerijen”, zegt Gerald Deweer, “door de krachten te bundelen staan we veel sterker op de markt”. Frederick Keteleer vult aan: “Er is een groeiende trend op de markt, waarbij galerijen een steeds grotere portefeuille aan kunstenaars onderhouden. Om de kunstenaars nog steeds centraal te kunnen plaatsen, moeten we de taakverdeling binnen de galerij aanpassen.” De uitdaging is alleszins niet mals: met de overname verdubbelt de portefeuille van Keteleer Gallery.

Om de nieuwe samenwerking in te luiden houden beide galerijen nu samen een tentoonstelling, met werken op papier van een selectie kunstenaars uit hun beider aanbod, onder de heel passende noemer Looking forward. Frederick Keteleer: “Net zoals deze expo voor ons een nieuw begin is, is een werk op papier voor een kunstenaar vaak de aanzet tot een nieuw creatief idee, een nieuw werk. Vandaar dat we deze keer kozen voor deze passende rode draad.” Een mooie manier om de samenwerking vorm te geven, en tevens een uitgelezen gelegenheid voor de kunstenaars om elkaar te leren kennen. Een kleine selectie van wat ons is opgevallen terwijl de opstelling nog volop aan de gang was:

George Little

Hoe eenvoudig ze ook mogen ogen, de hier getoonde nieuwe werken van George Little zijn het resultaat van een uitvoerige studie en zorgvuldige overwegingen, uitgaande van een misschien vreemde associatie tussen de cultuur van zijn atelier en zijn keuken. Het leidt steevast tot oogstrelende composities met sterk narratieve eigenschappen.

Koen Theys

Naar aanloop van zijn bronzen installatie Diasporalia, die nog tot januari te zien is in de Antwerpse Onze-Lieve-Vrouwekathedraal, maakte Koen Theys van elke van de twaalf bedden een uitvoerige voorstudie. De twaalf schetsen in de tentoonstelling tonen mooi het oog voor detail uit de finale installatie. Het effect is anders, zo op papier, maar niettemin even sterk. De aandachtige kijker kan een stukje levensverhaal van elke afwezige ‘beslaper’ afleiden uit de rijke symboliek die Koen Theys aanreikt.

Nasan Tur

De werken van de artistieke duizendpoot Nasan Tur hebben steeds een politieke geladenheid. Ook hier in de tekeningen, waar slechts een getal op staat dat verwijst naar de eerste, vaak foutieve berichtgeving de we binnenkrijgen na een ramp of een aanslag. Het zijn echter vaak deze cijfers die in het collectieve geheugen staan gebrand, zelfs al zijn ze onjuist. De werken verwijzen naar de traumatische ervaringen zelf, maar evenzeer naar de foute eerste impressies en indrukken, die door de snelheid van de media maken dat bepaalde essentiële zaken – zoals de waarheid – verloren gaan.

Enrique Marty

De soms frivole maar nooit lichtzinnige Enrique Marty mocht niet ontbreken op deze eerste gezamenlijke tentoonstelling. Op het moment van ons bezoek is het nog wat gissen naar de exacte bedoeling van de zes werken, waar – heel opmerkelijk voor Enrique – telkens een personage tweemaal wordt uitgebeeld in twee fases van dezelfde actie, als wou hij ons juist wijzen op de – lege of onbekende – gebeurtenis tussen deze fases. Het intrigeert in elk geval meteen en heeft op ons een mysterieuze uitwerking.

Thomas Kratz

De tien tekeningen van Thomas Kratz ogen ontwapenend eenvoudig, misschien zelfs kinderlijk. Ze zijn echter het resultaat van een uiterste concentratie en inspanning – het is vaak moeilijker voor een opgeleide, deskundige kunstenaar om de spontaneïteit van een kinderhand na te bootsen. Om het te smaken zal je dus als kijker heel wat vaststaande, voorgekauwde principes en kennis achterwege moeten laten. Pas dan zal het werk je een hervonden vrijheid doen smaken en vrolijk maken.

Javier Pérez

Wat gebeurt er als je urenlang met een borstel en zwarte inkt over hetzelfde papier strijkt? Tot je lijf helemaal moe wordt en het resulterende werk niet alleen artistieke waarde heeft maar ook een neerslag is van fysieke inspanning? Dat onderzocht de Spaanse kunstenaar Javier Pérez in zijn reeks Manifestaciones, zeer spirituele werken waarbij niet alleen de conditie van de kunstenaar, maar ook de fluctuerende omstandigheden in het atelier, qua vochtigheidsgraad en temperatuur, steeds weer andere vibraties en littekens teweegbrengen op het blad.