“Pretty Chimeras”, de zoektocht naar het vrouwelijke in het werk van Nathalie Pirotte bij HUSK Gallery

Posted By The ArtCouch

Kan je nog nieuwe beelden creëren, nieuwe visuele concepten ontwikkelen, in tijden waar zowat alle mogelijke beelden reeds lijken te zijn gemaakt, en daarbovenop instant beschikbaar zijn? Het is een uitdaging, maar niettemin zijn de mogelijkheden bodem- en grenzeloos. Al zal je als kunstenaar vaak heel diep in je psyche moeten graven, jouw innerlijke moeten ontginnen om nieuwe, verrassende beelden te creëren.

Maar op dat punt gekomen ontstaat vaak de gelaagdheid van een werk, of van een oeuvre.

Nathalie Pirotte legde zich tot voor kort voornamelijk toe op abstracte werken, tot ze rond 2003 begon met vrouwenportretten, beelden die ze in magazines of op internet vond, meer en meer ook levende modellen, maar waarvan ze het hoofd overschildert met dierenhoofden, eerst realistisch, meer recent als toegevoegde, steeds abstracter wordende stickers. “Dit is om nieuwe betekenissen met betrekking tot de vrouwelijke identiteit te verkennen”, vertelt Ingrid Van Hecke van HUSK Gallery ons. “Door de blik van de geportretteerde te verbergen, kijk je ook meer naar de beeldconstructie, de kleuren, de compositie, zonder je specifiek aangetrokken te voelen tot het individu op het doek. Ze creëert een vrouwelijke identiteit, als een soort wensdroom die vaak tegelijkertijd ook een illusie is of onmogelijk te bereiken is.”

Door de afgebeelde vrouwen anoniem te maken, maakt ze ze tevens universeel, al gebeurt dit op verschillende manieren: “Het anonimiseren gebeurt niet enkel door de dierenkoppen, maar ook door pasteuze verflagen op de ogen of het gelaat, vaak zwart of roos. In haar nieuwste reeks Tags is ze duidelijk aan het experimenteren met deze 2 soorten verfhuiden, de spanning tussen figuratie en abstractie, maar ook tussen zwart-wit versus fel coloriet.”

Bij HUSK Gallery toont ze haar nieuwe werken onder de noemer Pretty Chimeras, een interessante wenk naar haar betrachting om onmogelijk gewaande combinaties uit te proberen, maar ook naar een hunkering naar perfectie, naar ultieme schoonheid die ergens tussen de grenzen van abstractie en figuratie te vinden moet zijn.

Interessant werk om uit te diepen en te absorberen alleszins, elk op zijn eigen manier.