Eenmaal een punker, altijd een punker. Het is een state of mind waar je nooit van af geraakt, gesteld dat je dit zou willen. Mix dit gegeven met een opleiding Mode, streng en elitair, maar even moeilijk van zich af te zetten, en je bekomt een complex uitgangspunt. Al zeker wanneer je het in kunst wil uitdrukken.
Het verklaart wellicht hoe het komt dat het werk van Christophe Malfliet doorheen zijn verschillende reeksen, met verschillende thema’s die elk een specifiek gevoel vertegenwoordigen en willen oproepen bij de kijker, toch een uniforme plasticiteit hebben. De werken van Malfliet zijn steevast herkenbaar, omwille van de stijl, de warrige kleurcombinaties en de onafgelijnde vormen, maar tevens omdat hij er in slaagt om, hoe onschuldig het tafereel ook oogt, zijn schilderijen te begeesteren met een rebelse ondertoon, een soort zelf verworven vrijheid waarin hij alle ruimte laat aan imperfectie en toeval.
Malfliet werkt graag in reeksen, rond specifieke thema’s die hem door het toeval worden aangereikt, al vormen deze thema’s vaak een gelegenheid om over zijn eigen leven na te denken. In die zin zijn zijn werken nooit onschuldig. De portretten van kinderen zijn bijvoorbeeld een uiting van de verwondering over zijn eigen verleden, maar eveneens het resultaat van het denken over dat terugblikken, het proces dat hij doormaakt wanneer hij over zijn leven nadenkt en de lacunes die onlosmakelijk met dit proces gepaard gaan, wat hij vaak op zijn doeken projecteert door zijn personages transparant uit te beelden.
Zelfs wanneer hij er bewust voor kiest om abstracte werken te maken, zoals de reeks die momenteel te zien is bij galerie Jan Dhaese, dragen ze onmiskenbaar deze signatuur. Wat op het eerste gezicht lijkt te zijn ontsproten uit een spontane handeling, ongecontroleerd, doelloos, blijkt uiteindelijk het resultaat te zijn van een heel bewust proces, waarin niettemin ruimte wordt gelaten aan de verf om een eigen weg in te slaan. Zowel de schilder als de verf lijken te genieten van een fundamentele vrijheid, zonder elkaar in de weg te staan, in perfecte harmonie. Als een evidentie.
Vrijheid. Soms moet je er voor vechten, soms komt het vanzelf…
De tentoonstelling ‘Solo’ met abstract werk van Christophe Malfliet loopt nog tot 23 februari bij Galerie Jan Dhaese in Gent. Klik hier voor alle info.
