Een sprankeltje hoop in een existentiële desolaatheid; mijmering bij de tekeningen van Koenraad Tinel

Zijn literatuursmaak verraadt het enigszins: wie bewondering koestert voor schrijvers als Isaak Babel en Isaac Bashevis Singer heeft het voor grotere, diepmenselijke gevoelens. Meng dit gegeven met een loodzware voorgeschiedenis die in zijn prille jeugd een heel tastbaar, mag ik het traumatisch noemen?, gevolg had, wanneer hij met zijn ouders op het einde van de tweede wereldoorlog door de wrakken van het oude Europa naar Duitsland vluchtte, in een kunstenaar die zelden de neiging vertoont om waarheden te verbloemen en nooit aarzelt om taboes te doorbreken, je bekomt kunst die van bij eerste oogopslag een invloed uitoefent die je moeilijk kan benoemen maar tot diep in de mentale vezels doordringt.

Hoeveel ik ook lees over deze sombere periode van de menselijke geschiedenis, ik zal het zelf nooit hebben beleefd. Mijn ‘ervaring’, op dat vlak, zal steeds tweedehands blijven, mijn beleving ervan slechts afgeleid. Niettemin is mijn culturele bagage nog steeds beladen met beelden en verhalen van de wereldoorlog. Vandaar misschien dat ik nog steeds extreem gevoelig ben voor getuigenissen erover.

Mocht het de kunstenaars bedoeling zijn de nagedachtenis levendig te houden, dan is dit bij mij alvast gelukt. Of mijn kinderen bij het zien van zijn beelden dezelfde ervaring genieten durf ik te betwijfelen. Voor hen is oorlog, zelfs deze die op dit ogenblik aan de gang zijn, een vaag, abstract begrip. Anderzijds kan de boodschap niet genoeg herhaald worden, ook aan hen. De gruwel, de desolaatheid, de vernieling en de barbarij. En in dit alles, ondanks alles, het sprankeltje hoop, hoe zeer je ook moet wroeten in de ingewanden van het menselijke zijn om het te ontginnen. Zoals ervaringsdeskundige logotherapist Victor Frankl het mooi verwoorde in zijn Man’s search for meaning: “Everything can be taken from a man but one thing: the last of the human freedoms—to choose one’s attitude in any given set of circumstances, to choose one’s own way.” Ook dit vind ik terug in de tekeningen van Koenraad Tinel…


De expo TRAVELLER van Koenraad Tinel loopt nog tot 26 februari bij Galerie Dys in Brussel. Klik hier voor alle info.


Author: Frederic De Meyer

Share This Post On

Submit a Comment

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Pin It on Pinterest

Deel dit artikel op