Bij TheArtCouch doen redacteurs niets liever dan op atelierbezoek te gaan. De geur opsnuiven van waar kunst wordt gecreëerd, waar vaak twijfel en onrust heerst, oneindige en onzekere zoektochten worden ondernomen, mentale veldslagen worden geleverd, slechts af en toe gewonnen. Een atelier inspireert uiteraard in de eerste plaats de kunstenaars, in een intiem proces dat we nog nader moeten onderzoeken, maar evenzeer de bezoeker, die hier de grondstof kan ontginnen van de bewondering die hij vaak intuïtief voor het werk van deze of gene kunstenaar koestert.
Het is een mogelijkheid die ons voor een onvoorspelbare tijd wordt ontnomen, om de gekende redenen.
Voor kunstenaars zijn deze tijden uiteraard nog moeilijker. Tentoonstellingen en kunstevenementen werden nagenoeg allemaal geannuleerd, waardoor het onmogelijk wordt om hun kunst, of de evolutie ervan, nog in de spotlight te plaatsen. TheArtCouch biedt hen hiertoe de mogelijkheid, door een kanaal te bieden om hun nieuw werk, of hun (werk)leven in quarantaine in een videoclip van maximum 1 minuut in beeld te brengen.
Vandaag staan we even stil bij de inzending van Hans Defer, een kunstenaar die we reeds een tijdje volgen en die tevens verscheen in #1 van TheArtCouch Magazine. “Quarantaine is misschien de meest natuurlijke staat van de kunstenaar”, schreef hij ons, “om kunnen gaan met eenzaamheid en isolatie is volgens mij een basisvoorwaarde om te kunnen creëren.” Hans greep de verplichte quarantaine alleszins aan als een opportuniteit om dag en nacht over nieuwe projecten na te denken…
Every ordeal is a blessing in disguise, zei Oscar Wilde als ik me goed herinner…
april 5, 2020
Wat een verschil tussen ateliers van kunstenaars. Op 1 video complete chaos, openstaande acrylpotten , klodden verf op alle wanden en vloeren bij H Defer een verdwaald papiertje , alles clean. Mijn atelier is ook clean en mijn werk wordt door kunst in huis verdeeld.