Het is steeds interessant om de ontwikkeling van een kunstenaar te volgen. Velen van hen zijn steeds op zoek naar nieuwe uitdagingen, proberen nieuwe technieken of ongekende materialen uit, raken gaandeweg geboeid door een nog onverkend thema of een bijzondere invalshoek.
We spraken Liesbet Valgaeren voor het eerst in maart 2021 naar aanleiding van een nieuwe tentoonstelling. Die werken riepen zachtheid en mededogen op met kleine onderhuidse spanningen bij bepaalde werken.
Momenteel presenteert ze nieuw werk in Ruimte 34 in Antwerpen. Benieuwd naar hoe haar werk ondertussen geëvolueerd was namen we contact op.
Haar nieuwe reeks begon met een kleine rose pastelschets. “Ik werk graag met pastel om een emotie van het moment snel te vangen”, zegt ze. Van het rose ging ze al snel over op ultramarijn blauw wat nog beter werkte. Nadien maakte ze grotere werken op papier om te eindigen met meer dan levensgrote portretten in olie op doek.
Maar het is vooral het thema dat in het oog springt, in vergelijking met haar vorige reeks. “Ik wou me niet vastpinnen op vorig werk”, zegt ze. Dat is duidelijk. In haar vorige reeks lichtte ze details van het menselijk lichaam uit; handen of afgewende gezichten, met meer suggestie dan expressie. In haar huidige, grote portretten zijn emoties explicieter vervat, hoewel ze niet aan subtiliteit inboeten. “Ik vang graag melancholische blikken, dat staren in het onbekende, de ingetogenheid.” Als uitnodiging aan het adres van de kijker om zelf weg te dromen, bevangen door een vaag gevoel van gemis, niet precies te duiden, maar allesomvattend. Liesbet slaagde er ook in diezelfde intrigerende uitdrukkingen in draadsculpturen te leggen, uitgepuurd, op massieve, eiken sokkel met een miniem doch duidelijk verschil tussen het gelaat van een vrouw en dat van een man, waarbij de schaduwen achter de werken een extra dimensie toevoegen.
Deze evolutie kan je als bezoeker bekijken in de achterste hoek van de ruimte waar haar atelier exact werd overgebracht als levende getuigenis van het werkproces, het zoeken besloten in de eerste schetsen, de eerste fijne draadsculptuur.
Naar eigen zeggen, is de kunstenares met deze reeks nog lang niet uitgeschilderd. We zijn alleszins erg benieuwd naar wat nog volgt.
Something blue met nieuw werk van Liesbet Valgaeren kan je nog in de weekends van 5 en 12 november bekijken in Ruimte 34, Cobdenstraat 34 – 2018 Antwerpen. Zaterdag en zondag van 14-18u.
