Ik moet het bekennen, ik ging eerst en vooral om eindelijk oog in oog te staan met het werk van Anneke Eussen. Het is zo een van de weinige kunstenaars die, zoals Philippe Van Cauteren het ooit stelde, met louter plastische materialen een overduidelijke schilderachtig effect weet te bekomen. Je merkt ook heel duidelijk een emotionele geladenheid bij de werken, die thema’s aanboort als puberteit, eenzaamheid en melancholie. Het resulteert vaak ik oogstrelende composities, esthetische uiterst geraffineerd ondanks de soms ruwe materialen die ze hanteert. Ze speelt graag met deze contrasten.
In de expo Conscious becoming die momenteel loopt bij Tatjana Pieters presenteert de Duitse kunstenares twee series, waarvan een voornamelijk bestaan uit ramen van bouw- en leger voertuigen. “Eussen verwerkte de sporen van vocht, regen, stof en roest als unieke handtekeningen op elk oppervlak en creëerde composities waarin tijd van essentieel belang is”, vertelt Tatjana.
(foto’s: TheArtCouch)
Meteen is ook de toon gezet voor de hele tentoonstelling, en het zou deze oneer aandoen om enkel op het werk van Eusser te focussen. Het geheel van de expo tracht de tussenruimte tussen wat is en wat zou kunnen zijn te onderzoeken en vorm te geven. Dit was geen oorspronkelijk uitgangspunt, Tatjana laat de thema’s van haar expo’s bloeien naarmate -vaak internationale- kunstenaars bevestigen er werk te tonen. Het verklaart misschien waarom er uiteindelijk steeds een bepaalde harmonie heerst in de tentoonstellingen, hoe divers de aanpak en de praktijk van de kunstenaars ook, hoe moeilijk of onvatbaar het thema ook.
Wie alle kunstenaars wil ontdekken zal zelf moeten gaan, of zich tegoed doen aan de catalogus. Maar mijn oog viel vooral op het werk van de Amerikaanse Elaine Reichek, die in twee werken quotes van fysici Stephen Hawkins en Brian Greene borduurde, in twee andere details van historische meesterwerken van Michelangelo en Delacroix. Ik had ze graag alle vier naast elkaar gezien, want samen vormen ze alleszins een boeiende reflectie over verleden, toekomst, de lineariteit en buigzaamheid van de notie tijd, ook al omdat het het borduren zelf ontzettend tijdrovend moet zijn. De mix van cultuurhistorische referenties en het nadenken over de fundamentele vragen van ons universum biedt alleszins nieuwe stof tot nadenken.
(foto’s: TheArtCouch)
Wie over tijd mijmert, op menselijke schaal dan toch, wordt vaak overmand door een vorm van nostalgie. Het mag dan ook niet verbazen dat tussen het hedendaagse geweld ook werken van Ria Bosmans uit de vroege jaren ’80 te ontdekken vallen.
…verleden, heden en toekomst, het zijn uiteindelijk slechts uitingen van een ondeelbaar geheel, net als deze expo.
(foto’s: TheArtCouch)
Conscious becoming loopt nog tot 13 juni bij Tatjana Pieters Gallery in Gent. Klik hier voor alle info.
Met werk van:
Afra Al Dhaheri / Hilde Borgermans / Ria Bosman / Carlos Caballero / Audrey Cottin / Anneke Eussen / Maria Kley / Piotr Lakomy / Yana Naidenov / Elaine Reichek / Mindy Rose Schwartz / Dome Wood
