Mireille Robbe en Dany Tulkens in “Menuets croisés”: Dubbel virtuoos in Galerie P
Vroeg maart. Vrijdag en vooravond. De auto ondergronds gestald in mijn favoriete, wel erg dure Oostendse parking. Vervolgens een wijle de harde wind getrotseerd terwijl ik richting Kursaal stapte. Langs beide zijden van dit iconische bouwsel klimmen twee korte straten naar de dijk, het strand en de zee. Ik moet dit keer naar rechts. Deze straat heet Kursaal-Oosthelling. “Galerie P” draagt er het nummer 10. Mocht u zich afvragen waarom...
‘OH, I ME MINE’ een Unieke publicatie zelfportretten van W. Vynck
Kunstenaar… Je bent het. Je wordt het niet. En mocht het prototype van een kunstenaar (deze idee flitst wel eens door mijn hoofd) bestaan, denk ik dan aan iemand? Zeker. Ik zoek het (letterlijk) zelfs niet ver en blijf in de buurt van mijn aloude geboortestad. Brugge. Een paar stappen buiten een nog bestaande stadspoort. Vraag me echter niet waarom. Er is geen formule. Het is een aanvoelen. Een totaalbeeld dat nooit wijkt. Een mix van...
Less is more… een nieuwe overzichts-tentoonstelling en monografie van Ignace Bernolet
Kan je genoeg ijveren voor het werk van een kunstenaar? Johan Debruyne vindt van wel. Een tijdje geleden schreef TheArtCouch-medewerker reeds een uitgebreid artikel over zijn vriend en kunstenaar. Gisteren opende bij Wouter De Bruycker Fine Arts & Gallery niet alleen een overzichtstentoonstelling maar werd ook een monografie over leven en werk van Bernolet boven de doopvont gehouden. Wie beter dan Johan kan dergelijke...
Tamara Van San en Jean Godecharle spelen een aanstekelijk beeldend duet in Hilde Vandaele Gallery (Watou)
Confusion or wonder Het is me eindelijk gelukt om nog eens in Watou te geraken. Sinds de “Poëziezomers” (waar weliswaar lang niet alles “top” was, maar je te midden een gigantisch plastisch aanbod altijd wel je gading vond) op een nieuwe leest zijn geschoeid, ben ik er niet meer geweest. Decennia lang nochtans was Watou, zoals voor nogal wat collega’s-critici, zowat mijn jaarlijkse artistieke bedevaart in eigen land. En kijk, telkens...
‘It is’, Jean De Groote in Adornes: Een unieke locatie waar het absolute zijn van dingen zich verzoent met van verhalend barstend erfgoed
Voor het geval u na mijn/deze vernissage-toelichting alsnog op uw honger mocht blijven, dek ik mij initieel in met een citaat uit een tekst die niet van mij is, maar uit de pen is gevloeid van Véronique de Limburg Stirum, de motor achter de grote artistieke dynamiek die de laatste jaren van dit historische domein is beginnen uitgaan. NIET EVIDENT In verband met deze bijzondere tentoonstelling schreef ze een wijle geleden een...
